Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Dead Brothers omschrijft zichzelf als een begrafenisorkest. De broers komen uit Zwitserland en brengen al verschillende jaren platen uit die hun status onderbouwen. Getooid met hoge hoeden en zwarte pakken grasduint het viertal, ieder met het predikaat ‘Dead’ aan zijn naam toegevoegd, lustig in de zigeunermuziek, vroege jazz uit de jaren twintig, fanfaremuziek en rock-’n-roll.
Wunderkammer, hun vierde plaat, laat zich vooral opvallen door de veelheid aan muzikale ideeën. Waar opener ‘Trust In Me’ je nog perfect zou begeleiden bij een tocht over een halfdonker kerkhof, gooien The Dead Brothers het roer op ‘Old Pine Box’ volledig om en presenteren ze zich als een stomende –aan Jon Spencers Blues Explosion herinnerende- vuige bluesrockmachine. Vervolgens wordt er per nummer steeds vanuit andere invalshoeken gewerkt.
Zo voert het dodenorkest –met de statige bombardon en de schellende trompetten vooraan in de stoet- de luisteraar doorheen een muzikaal landschap dat naast al het beschrevene ook Oosterse invloeden ondergaat. Zo zorgt ‘Mustapha’, wat volgens het begeleidend boekje een oud Egyptisch nummer is, ervoor dat je na een aantal luisterbeurten de toch wel merkwaardige tekst "Tu m’as allumée avec une allumette" niet meer uit je hoofd krijgt. Maar ook de Amerikaanse rock-’n-rollroots worden niet opgemoeid gelaten. Daarvan getuigt het Johnny Cashachtige ‘The Story of Woody and Bush’.
Aan de ene kant maakt deze brede muzikale invalshoek Wunderkammer best wel interessant maar toch komt het de consistentie niet altijd ten goede. Gelukkig is de rode draad –waar het tegendraadse orkest nog steeds bekend om is- nog voldoende aanwezig om hun eigenheid te garanderen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-dead-brothers/wunderkammer/12714/
Meer The Dead Brothers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-dead-brothers
Deel dit artikel: