Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ergens uit het Nieuw-Zeelandse clubcircuit kwamen daar plotseling The Datsuns aangescheurd. Niet gehinderd door noties over hoe het hoort mengden ze op hun debuut metal en garagerock aan elkaar tot een stomend geheel dat topnummers opleverde met veelzeggende titels als 'Motherfucker from Hell' en 'Freeze Sucker'. Het maakte The Datsuns terecht beroemd.
En dus kregen ze een zak geld van hun label, waarmee ze de studio in doken onder leiding van John Paul Jones, voormalige bassist van groot voorbeeld Led Zeppelin. Met grote ijver werd er tot diep in de nacht gewerkt aan de nieuwe plaat. Het geluid werd verbreed en verdiept, er werd meer aandacht besteed aan de afwerking van de liedjes en dan werd alles nog eens beluisterd om te horen of er niet toch nog iets aan verbeterd kon worden.
Desondanks klinkt Outta Sight/Outta Mind behoorlijk als het debuut. Maar dan op valium.
De tomeloze energie die The Datsuns zo'n fantastische band maakte is grotendeels weg. Hetzelfde geldt voor het vleugje metal dat The Datsuns onderscheidde van de concurrentie. Nu klinken ze als het zoveelste retrorockbandje met een major labelcontract. Ze moeten nog oppassen dat mensen ze niet gaan verwarren met Jet.
The Datsuns hadden beter het voorbeeld kunnen volgen van hun ontdekkers The Von Bondies, die op een major wel gewoon een sterke plaat afleveren (ondanks de slappe popsingle 'C'mon C'mon'). Nu houdt deze Datsun zich wel erg keurig aan de maximumsnelheid.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-datsuns/outta-sight-outta-mind/6711/
Meer The Datsuns op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-datsuns
Deel dit artikel: