http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Curtains | Calamity
Leven na Deerhoof.
CD, Asthmatic Kitty/Konkurrent
Tekst: Hans van Lissum
Publicatiedatum: 18 november 2006
En zo blijkt maar weer eens dat iedereen er toch écht een eigen logica op nahoudt. Toegegeven, het leeuwendeel van de bevolking zal weinig begrip op kunnen brengen voor de stap van Chris Cohen. Want dan is het lot je dermate gunstig gezind geweest dat het je een plek heeft gegeven in een band als Deerhoof, neem je met die band een aantal achteloze meesterwerken op, en zijn zelfs de laatst overgebleven sceptici om na een magnum opus als The Runners Four, en dan stap je uit de band! De muzieksnobs schudden gezamenlijk hun hoofd in ontgoocheling.
Het is een even vreemde als dappere stap om op het hoogtepunt van je succes aan te kondigen je te willen richten op je eigen band. Sterker nog, het bewijst dat niet iedereen genoegen neemt met succes alleen. Het opgaan in groepsverband is immers niet voor iedereen bevredigend. Zijprojecten zijn er natuurlijk wel meer, maar slechts weinigen durven dé stap te nemen. The Curtains brachten al eerder aardige platen uit, maar Calamity is de eerste na Cohens vertrek uit Deerhoof. Op het eerste gehoor is er weinig veranderd. Dit lijkt losse, luchtige, speelse muziek zonder enige pretentie. Opgenomen tijdens een paar verloren namiddagen in een slaapkamer. Erg 'zijprojecterig', zeg maar.
Het is dan ook pas na een dozijn luisterbeurten dat Calamity een beetje vorm en zin begint te krijgen. De muziek is minder los en lenteachtig dan op het eerste gehoor lijkt. The Curtains spelen op dezelfde manier met popmelodieën en abstracte elementen als Deerhoof, zij het op een minder dynamische en directe manier. 'Fell on a Rock and Broke It' is nog het meest 'pop', maar blijkt bij nadere bestudering een pienter in elkaar gedraaide mini-suite van twee minuten. 'Go Lucky' ontroert in al zijn gefluisterde melancholie meer dan Deerhoof ooit gedaan heeft, en 'Wysteria' is maffe onderwatermuziek met de structuur van los zand. Experiment loert opvallender om de hoek dan pop.
Calamity is geen meesterwerk. Wel is het een bewijs dat Cohen zichzelf heeft losgeweekt van een veilige thuishaven en zich in een onzeker avontuur heeft gestort. Dit is muziek vol potentie, ideeën, avontuur en onverwachte flitsen van emotie. Het zou me niks verbazen als Calamity een blauwdruk blijkt voor een volgende plaat, die de keuze van Cohen volledig rechtvaardigt en zelfs de nee-knikkers om weet te krijgen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-curtains/calamity/14423/
Meer The Curtains op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-curtains
Deel dit artikel: