Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Heerlijk romantisch verhaal natuurlijk, over het verdwenen album van het Utrechtse gemengd technoduo The Connection Machine. Het album dat nooit kwam. Of beter gezegd: nooit uitkwam. Het lag op de plank in Detroit, op het kantoor van Carl Craigs Planet E. Voor dat roemruchte platenlabel maakten Jeroen Brandjes en Natasja Hagemeier in 1994 een single, en daar waren we met allen hier in Nederland destijds ontzettend trots op. Craig tekende het duo voor een langspeler, maar die kwam maar niet. Er volgden nog wat losse releases en een remix voor Morgan Geist, voordat het duo in 1996 op de pauzeknop drukte. Einde oefening?
Niet helemaal. Toen het Amerikaanse Down Low aan de boom schudde en Brandjes & Hagemeier eruit vielen, besloten ze hun apparatuur weer aan te sluiten. Oude nummers werden opgepoetst, de kiem van nieuw materiaal gelegd.
Maar hoe klinken die oude nummers? Is het verdwenen album Painless anno 2005 nog relevant? Ik dacht het wel. Het is techno gemaakt in een tijd dat geluiden nog niet 'ge-designed' en gepolijst moesten klinken. Dat techno nog uit machines kwam. En je dat ook kon horen. Tegelijkertijd zit er overduidelijk soul in de Utrechtse machine, dat bewijzen de dromerige melodieën in nummers als 'Connect Me', 'Core Dump' en 'Avatar Shopping'. Futuristisch, vervreemdend maar nooit kil.
Painless is een tijdreis naar de periode dat Reload, B12 en Kirk Degiorgio furore maakten met op Detroit geïnspireerde techno. Na de wonderlijke verschijning van het lang verloren gewaande Strike-album van de Amsterdammer 154 is dit opnieuw een pareltje uit het techno-Atlantis van de Lowlands.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-connection-machine/painless/8485/
Meer The Connection Machine op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-connection-machine
Deel dit artikel: