Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Violet Hour zweeft, ‘s morgens als de natte dauw op het groene gras staat, over een veld van zachtmoedigheid. Voor dit Engelse viertal is hard nog steeds oorverdovend zacht. Intens schreeuwen is heel hard fluisteren en subtiele schoonheid produceren is een tweede natuur. Na enkele singles uitgebracht te hebben dan eindelijk dit volwassen debuutalbum.
Zet een willekeurig nummer van dit album op en je oortjes worden gestreeld door zachte en magische melodieën, fluisterzang en zweverigheid. Geen shoegaze zweverigheid. Geen ruimtelijke gitaarmuren maar pure popsongs. The Violet Hour is ideaal voor het slapen gaan, de sfeer is dromerig. Alle nummers lopen lekker in elkaar over en blijven aan elkaar hangen door diezelfde dromerigheid. De subtiele percussie zet in op ‘The Violet Hour’, “so that summer came and went and I became cold”, treffend voor de omstandigheden op dit moment. The Clientele warmt je op met de subtiele pop van ‘Voices In The Mall’ en ‘Missing’. Wanneer ze een tandje hoger schakelen zoals in ‘When you and I were Young’ dan ontsnappen ze even uit de droom, even worden de ogen geopend om vervolgens weer lekker in te dutten bij ‘House on Fire’ en ‘Haunted Melody’. Absoluut geen rock your socks off album, maar wel een heerlijk plaatje dat lekker door je huiskamer zweeft.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-clientele/the-violet-hour/4520/
Meer The Clientele op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-clientele
Deel dit artikel: