Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op Strange Geometry komen we weer de vertrouwde onthaastingsmuziek van The Clientele tegen. Ideaal om bij wakker te worden tijdens een zonsopgang, of liever nog, ’s avonds laat te draaien terwijl het buiten hoost en stormt. Intieme en romantische momenten die gekleurd dienen te worden met muziek. Wilde het Engelse trio voorheen nog wel eens met de effectenpedalen van Kevin Shields spelen, op hun derde album beperken ze zich tot de reverb en delay. Zoals ook zanger Alasdair MacLean zijn gitaarspel heeft beperkt tot minimalistisch, maar doeltreffend, getokkel. De referentie naar het jangle-geluid van The Byrds doemt dan automatisch op, dus om critici voor te zijn wordt er in opener 'Since K Got Over Me’ maar gelijk geknipoogd naar het klassieke ‘Turn Turn Turn'. Onmiskenbaar Brits blijft het voor de rest wel: de nette voordracht van MacLean, de kleurige melodieën in de traditie van The La’s en het ingetogen spel van de ritmesectie. Een groot publiek heeft The Clientele in zeven jaar nooit bereikt, maar met het uitgebalanceerde en positief geluimde Strange Geometry behoort dit zeker tot de mogelijkheden. Alleen het ontbreken een uptempo-rocker kan ze live parten gaan spelen. Maar dat is van latere zorg, voor nu is het wegdromen geblazen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-clientele/strange-geometry/11021/
Meer The Clientele op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-clientele
Deel dit artikel: