http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

The Clientele | Minotaur

De nieuwe Coil?
CD, Pointy/Konkurrent

Tekst: André Rozendaal

Publicatiedatum: 11 december 2010

De Londense band The Clientele heeft nooit onder stoelen of banken gestoken muziek te maken voor een groot publiek. Maar om een of andere reden kent het grote publiek de softfolkpop van The Clientele niet. Met het uitstekende en makkelijker in het gehoor liggende Bonfires on the Heath leek het dan toch te lukken.

Een jaar later kan de conclusie zijn dat The Clientele een band voor een groep fanatieke liefhebbers zal blijven. Want het enige concrete wat het hen opleverde, is een contract bij het vermaarde label Merge in Amerika. Waar ze bekender zijn dan in Europa.

Hun laatste worp Minotaur zal wederom geen grote deining veroorzaken. De plaat bevat acht nummers, waarvan het merendeel in het verlengde van Bonfires on the Heath ligt. Vernuftige, relaxte zondagochtendmuziek voor als de nevel net opgetrokken is. Prima songs met een viool hier en een piano daar, maar ze halen het niveau van de voorganger net niet.

Daardoor komt Minotaur over als een plaat met restmateriaal of B-kantjes. Voordeel van zo'n plaat kan zijn dat een band nog wel eens een totaal andere richting of zelfs het experiment opzoekt. 'The Green Man' laat dan ook een geheel andere kant van The Clientele horen. Zanger Alasdair MacLean vertelt een eng verhaal dat verwant is aan de traditionele Engelse Ghost Stories. Met op de achtergrond een waas van drones en musique concrète.

Het is het enige echt curieuze wapenfeit van de plaat. Het zal toch niet gebeuren dat The Clientele de nieuwe Coil wordt? Dan houden ze helemaal geen fans meer over, en komen er tevens een stuk minder nieuwe bij.