Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In Engeland worden The Charlatans de Rock Survivors genoemd, hier in Nederland zijn de heren nog steeds die band van 'The Only One I Know'. Het gebeurt wel vaker dat er verschillen zijn tussen de Lage Landen en de overkant van het Kanaal.
Doordat Britse bands veelal Britser dan Brits klinken, haken veel inwoners van het vasteland al gauw af. Dat zou met Simpatico niet meer moeten opgaan voor The Charlatans. De groep, die nu voor de helft in het VK en de VS bivakkeert, klinkt robuuster dan ooit tevoren.
Tim Burgess en de zijnen mengen het strakke poprockgeluid dat ze door de jaren heen ontwikkelden met reggae- en dubinvloeden. 'Muddy Ground', 'City of the Dead', 'Road to Paradise' en 'When the Lights Go out in London' laten een zelfverzekerde groep horen die voor vernieuwing kiest.
Het is wel jammer dat de band nu subtiele experimenten aangaat en niet, zoals vroeger, zichzelf helemaal opnieuw uitvindt (bijvoorbeeld ten tijde van Telling Stories). Wat in ieder geval is gebleven, zijn de melancholieke melodieën en de troostende stem van de heer Burgess, maar of dat genoeg is?
De late dertigers moeten het namelijk opnemen tegen broekies als The Arctic Monkeys, die misschien nog niet even volwassen klinken als zij, maar wel even relevante nummers schrijven als 'The Only One I Know' van toen...
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-charlatans/simpatico/12790/
Meer The Charlatans op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-charlatans
Deel dit artikel: