http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Blasters | Live: Going Home
The Blasters spelen akkoorden die je nooit verleert.
CD, Evangeline/Munich
Tekst: Peer Bataille
Publicatiedatum: 13 mei 2005
"Once you're a Blaster, you're always a Blaster", laat Dave Alvin optekenen in de bijsluiter van Live: Going Home. Toch was het Alvin die in 1985 de stekker uit The Blasters trok; de gitarist ging op weg naar wat een succesvolle solocarrière zou worden. Ook al niet in lijn met zijn uitspraak is dat op de vorig jaar verschenen studio-cd 4-11-44, naast Alvin, ook drummer Bill Bateman en pianist Gene Taylor schitterden door afwezigheid.
Live: Going Home documenteert het laatste concert van de kortstondige reünie van de originele Blasters in 2002 en 2003. Een reünie die de Californische rockers ook naar Amsterdam bracht. Eerder verscheen van die tour de live-cd Trouble Bound. “Waarom dan nu nóg zo'n ding?”, hoor ik u al denken. En dan nog wel een dubbelaar. Omdat er van het goede nooit te veel is misschien?
In ieder gevallen rocken en rollen The Blasters op 13 augustus 2003 in Santa Ana, California in een verschroeiend tempo erop los. Phil Alvin heeft nog steeds de perfecte rock-'n-rollstem. Broertje Dave heeft zijn gitaar op scherp staan en laat hem lekker loeien. Gene Taylors piano boogiet en woogiet een stuk nadrukkelijker dan op Trouble Bound. En als een soort Last Waltz in het klein komen wat gasten opdraven.
Dat Sun-rocker Sonny Burgess een oude koe is die beter in de sloot had kunnen blijven liggen laat hij horen in zijn eigen nummers 'Red Headed Woman' en 'Sadie's Back In Town'. Beter op dreef is bluesharmonicaman Billy Boy Arnold ('Wandering Eye', 'I Ain't Got You'). De meest krasse oudjes zijn echter de restanten van de Los Angeles-doowoppers The Calvanes en The Medallions. Zij breien fluwelen randjes aan Dave Alvins 'Help You Dream', Billy Wards 'Have Mercy Baby' en Leiber & Stollers 'One Bad Stud'.
Alles bij elkaar biedt Live: Going Home veel rock 'n' rhythm 'n' blues. Te veel. Want na de uitsmijter 'Flip Flop & Fly' (Big Joe Turner) volgen nog twee matige studionummers en een verstopt instrumentaaltje. Het zou mij niet verbazen als dat de nep-Blasters van 4-11-44 zijn. Had dat weggelaten en her en der nog wat bijgeknipt, en het had allemaal keurig op één cd gepast. The Blasters doen op deze cd waar ze al 25 jaar goed in zijn. En waar ze over 25 jaar waarschijnlijk nog steeds goed in zijn. Omdat je die paar akkoorden nooit verleert. Akkoorden die nooit gaan vervelen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-blasters/live-going-home/9512/
Meer The Blasters op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-blasters
Deel dit artikel: