Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Is er dan niets meer heilig?" zullen fanatieke platenverzamelaars zich vertwijfeld afvragen. Maar ook zij zullen moeten toegeven dat met het verschijnen van Book of Dogma een belangrijk muzikaal document over een van de interessantste periodes van techno is verschenen.
Nadat zwarte muzikanten als Derrick May en Juan Atkins techno als muziekstijl op de kaart (en de dansvloer) hadden gezet, waren het vooral Britse muzikanten die het genre begin jaren negentig een nieuwe richting in duwden. Muzikanten als Kirk Degiorgio, B12 en The Black Dog (of Black Dog Productions) waren de pioniers van de zogenoemde ‘IDM’. Intelligent Dance Music of, nog erger, ‘intelligent techno’.
Book of Dogma, uitgebracht door het Schotse platenlabel Soma, verzamelt de IDM-singles die het Londense trio Ken Downie, Ed Handley en Andy Turner tussen '89 en '92 in eigen beheer aan de man brachten. De oplages van die baanbrekende singles waren destijds klein, waardoor ze tegenwoordig op muzieksites als Discogs en GEMM voor honderden euro’s van eigenaar verwisselen.
Wat maakt The Black Dog zo bijzonder en zo tijdloos? Wie Book of Dogma ‘doorbladert’ hoort het al snel. Om te beginnen zijn er de aparte en markante polyfone ritmes. Voeg daarbij de donkere, afgemeten synthesizergeluiden, de verknipte samples van oude funkbreaks en de mystieke sfeer die het latere werk kenmerkt en je hebt de magie van The Black Dog bij de kladden.
In hun begindagen zoekt het trio het vooral in de breakbeathoek en maakt met 'It Felt Like It' (1990) zelfs een proto-jungleplaat. Maar al snel worden de composities complexer en drijft The Black Dog op singles als Vanttool, VIR²L en Parallel mee op de technogolf uit Detroit.
Uiteindelijk zou The Black Dog drie albums maken. Bytes (1993), Temple of Transparent Balls (1993) en Spanners (1995), waarna het roedel jonge honden met ruzie uit elkaar gaat. Handley en Turner gaan door als Plaid terwijl de excentrieke en door Egyptische mythologie gefascineerde Downie de oorspronkelijke naam erft. Hij is aanvankelijk weinig succesvol, terwijl Plaid het ene na het andere bijzondere album aflevert.
Maar sinds het album Silenced (2005) telt ook The Black Dog weer mee als serieuze speler op het elektronische speelveld. En nu The Black Dog sinds kort weer een trio is en zelfs optreedt, is de cirkel rond. Bijna dan. Want tussen Plaid en Downie kwam het nooit meer goed.
Maar wat een rijke erfenis laten ze achter.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-black-dog/book-of-dogma/15418/
Meer The Black Dog op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-black-dog
Deel dit artikel: