Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Bij sommige bands is het eerste wat opvalt hun sound. Niet de liedjes, niet eens de zang. The Belle Game uit het Canadese Vancouver heeft in Andrea Lo zeker een bijzondere zangeres, maar het is hun gelaagde en ijle sound die het beeld bepaalt van Ritual Tradition Habit. Hoewel de plaat bij vlagen koud klinkt, is de groep niet over één nacht ijs gegaan toen ze de tracks opnamen met John Raham (The Be Good Tanya's).
De plaat is even gestapeld en afwisselend als de individuele songs. De verhouding tussen traagheid en tempo is ongeveer fifityfifty en dus trekt de plaat zich steeds net op tijd voorbij het punt waarop die ijle spanning omslaat in slaapverwekkendheid. Neem 'Wasted Lights' dat langzaam opbouwt naar een wonderschoon duel tussen trompetten op de voorgrond en steeds bozer wordende gitaren op de achtergrond.
Niet alleen de instrumentatie is zwanger van betekenis of tenminste zeer suggestief, dat zijn de teksten van Lo soms ook. "I've been your river since we were kids"... Wie hier soep van kan koken, mag het zeggen. Anderzijds zijn het ook gewoon maar regels die door het universum van The Belle Game zweven, niet per se bedoeld om uit te pluizen. Ritual Tradition Habit moet je ondergaan.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-belle-game/ritual-tradition-habit/24583/
Meer The Belle Game op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-belle-game
Deel dit artikel: