• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Bats | Free all the Monsters

Nieuw-Zeelandse gitaren twinkelen het mooist.
CD, Flying Nun/Konkurrent

Tekst: André Rozendaal

Publicatiedatum: 08 februari 2012

Het legendarische Nieuw-Zeelandse label Flying Nun bestaat dertig jaar. Deze katalysator van alternatieve muziek in het afgelegen land brengt muziek uit die tussen industrial en twinkelende gitaarpop zit. Vrijwel alle belangrijke Nieuw-Zeelandse bands zaten bij de platenmaatschappij uit Christchurch. Illustere namen zijn The Chills, Bailter Space, The Clean en The Dead C.

Een band die ook dertig jaar bestaat, is The Bats. Hoewel de groep uit Christchurch komt, zijn The Bats in de jaren tachtig van grote invloed op de Dunedin Sound uit de studentenstad Dunedin, die op de Zuidpool uitkijkt. Deze stroming kenmerkt zich door een golvend jangly gitaargeluid, losse drums, ontspannen zang en minimalistische baspatronen. De achtste plaat, Free All the Monsters, brengt de band na jaren weer eens uit op Flying Nun. En hij is voortreffelijk.

De twaalf hoogstaande songs hebben een ontwapenende twinkeling in zich die je eerder zou verwachten bij nummers van een groep die bestaat uit vroege twintigers. De muziek op Free All the Monsters klinkt ontspannen, bijna op het onhandige af. Maar er is meer. Tussen al die onweerstaanbare gitaargolven zwerft - weliswaar gedoseerd gebracht - dissonant gitaargeruis. Met de combinatie van de licht psychedelische werking hiervan en de jangly dynamiek plaatsen The Bats zichzelf na dertig jaar nog steeds in de buitencategorie van gitaarbands.

De groep laat bedrieglijk achteloos een aantal eveneens niet misselijke bands de revue passeren, zoals The Byrds, The Velvet Underground, R.E.M., Teenage Fanclub of onze eigen Serenes. Een fraai voorbeeld van gitaarmeesterschap is 'See Right through Me'. Het nummer lijkt meerdere gitaarlagen te bevatten, zodat het zowel dromerig, zomers en melancholiek als berustend klinkt. Of 'Long Halls', dat met zorgvuldig verweven gitaarspinsels toewerkt naar een prachtige vocale climax.

Ondanks tournees met Alex Chilton en Radiohead zijn The Bats altijd in de culthoek blijven hangen. Echt erg lijkt de band het niet te vinden, want de teksten gaan niet over het bestormen van de hemel. Meer over ouder worden en hoe de tijd alle wonden heelt. Wie helemaal wegloopt met Real Estate, moet The Bats eens luisteren, want in Nieuw-Zeeland twinkelen de gitaren nog altijd het mooist.

http://www.kindamuzik.net/recensie/the-bats/free-all-the-monsters/22530/
Meer The Bats op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-bats