Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Soms krijg je van die platen op je bord waarvan je denkt: wat moet ik hier nu mee? Bird Heart in Wool is er zo eentje. Er worden allerlei geluidsbronnen aangeboord, zoals rare computergeluidjes, frommelen met kranten, zaaggeluiden en het fluiten van vogels. Verrassend, maar de lijn ontbreekt een beetje bij dit rare plaatje.
Echter, het grootste probleem van deze Engelsen is dat de geluidjes te vergezocht zijn. Het zou veel leuker zijn als de geluiden heel even op zouden duiken maar nu wordt zowat een heel nummer opgebouwd met die vreemde tonen. Gebruik ze in combinatie met een repeterende beat of drone zodat de hoorspel-geluiden beter tot hun recht komen. Dan zou Textile Ranch, net als de titels ‘Warm the Bed (the Bus is Due)’ of ‘Boys Climbing Skull’, de term eigenzinnig pas met verve kunnen dragen.
De goede bedoelingen ten spijt eisen de dertien nummers niet je aandacht op. Ze blijven eerder hangen op de achtergrond. Af en toe veer je op uit je stoel en schieten je mondhoeken naar boven wanneer er een nieuw liedje begint. En daar is dit schijfje dan ook uiterst geschikt voor. Net als voor mensen die vragen wat voor cd’s je nu eigenlijk recenseert.
http://www.kindamuzik.net/recensie/textile-ranch/bird-heart-in-wool/7982/
Meer Textile Ranch op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/textile-ranch
Deel dit artikel: