• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Tex La Homa | Dazzle Me With Transience

Fragiele lyrics omringd door een gloedvolle lo-fi gitaar en zorgvuldig getextureerde elektronica.
CD, Superglider

Tekst: Dieter Craeye

Publicatiedatum: 05 januari 2003

Tex La Homa, het geesteskind van de Brit Matt Shaw, trok voor het eerst onze aandacht toen we deze naam zagen prijken op de uitstekende A Room Full of Toneful V/A–compilatie van het Melodic-label. Shaw trok in een recent verleden de boer op met Bright Eyes en is één van de vier stuwende krachten achter het piepjonge label Superglider, dat zich naast Tex La Homa ook ontfermt over obscure artiesten als Betika, Seamonster, Sancho Panza en Robot Dog.

Na twee succesvolle EP’s steekt Tex La Homa (naam ontleend aan een passage uit de bestseller ‘Generation X’ van Douglas Copeland) nu de neus aan het venster met zijn eerste officiële langspeler Dazzle Me With Transience. Enkele zeer lovende recensies in het thuisland én Japan hieraan voorafgaand, wordt nu ook de Benelux een blik gegund in de ziel van Matt Shaw. Diens integere en fragiele lyrics laten zich op Dazzle Me With Transience omringen door een spaarzame, gloedvolle lo-fi gitaar en zorgvuldig getextureerde, elektronische supplementen. Een beproefde formule die het afgelopen jaar meermaals haar degelijkheid bewees op platen van onder meer Lali Puna en Hood.

Dazzle Me With Transcience relateert de triviale denkwereld van een jonge beloftevolle artiest, die vanuit huiskamerperspectief de zoektocht naar zichzelf overwonnen lijkt te hebben. Hoewel een eerste beluistering niet meteen klaarheid schept, geven de twaalf songs gaandeweg hun geheimen prijs en gulpt het songwriterstalent van Ward naderhand uit z’n allerdiepste poriën. Het is dan ook zalig wegdromen op songs als ‘Never Gonna Go Away’, waarop kwistig met de breakbeats omgesprongen wordt en er flarden van het eerder vermelde Hood (‘They Removed All Trace That Anything Had Ever Happened Here’) voor de geest opdoemen. In het volstrekt ongrijpbare ‘Cool Runnings’ zit dan weer een baslijn verscholen die geheel onbevangen naar Peter Hook van wijlen Joy Division knipoogt én zelfs Shoegazer-helden van weleer lijken heel subtiel hun stempel te drukken. Tijdens ‘Here With You’, in Engeland verschenen als single, smeedt een fluisterende Shaw zijn gitaar en keyboard tot een uniek pronkstuk.

Het etherische stemgeluid van Shaw, alweer een sublieme baslijn en de breed uitwaaierende soundscapes van ‘Feel Tied Down’, eerder uitverkoren door Melodic, maken de song tot dé onbetwistbare uitschieter op Dazzle …. Ook ‘When I Am Lost’, met een verzengende gitaarriff waartoe Robert Smith de laatste jaren niet meer in staat was, is een song die weinig tijd nodig heeft om zich definitief in het geheugen te nestelen. Naar het einde van de plaat toe (‘Robot Arms Devoid Of Feeling’, ‘Need To Find A Way’ en “Highfalutin”), grijpt Shaw terug naar de basisprincipes van de gitaar en wurmt hij zich als een post-moderne troubadour vastberaden in het spoor van artiesten als Sophia en Smog. Shaw stond tevens in voor de glasheldere productie, hetgeen mijns inziens nogmaals impliceert dat we het laatste van deze talentrijke singer/songwriter nog niet gezien hebben. Nu maar hopen dat de Engelse recensenten in de toekomst wat meer energie proppen in soortgelijke bands, in plaats van tonnen gebakken lucht te verkopen over het zoveelste doodgeboren kind, The Vines genaamd! Ik zet Tex La Homa alvast in het CD-rek naast andere pop-elektro meesterwerken van Lali Puna, Hood, Minotaur Shock, American Analog Set en Dntel.

http://www.kindamuzik.net/recensie/tex-la-homa/dazzle-me-with-transience/2227/
Meer Tex La Homa op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tex-la-homa