• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Temples | Sun Structures

Het album achter de hype.
CD, Heavenly/PIAS

Tekst: Jelmer Luimstra

Publicatiedatum: 08 februari 2014

Zowel Noel Gallagher als Johnny Marr noemden Temples vorig jaar al de beste nieuwe band van Groot-Brittannië. De psychrockformatie uit Kettering is dé nieuwe hype uit Engeland. Het viertal viel vorig jaar al op vanwege de ronde brilletjes, jarenzestigoutfits - o, ja - en sterke singles als 'Colours to Life' en 'Keep in the Dark'. En nu is er Sun Structures, een twaalf tracks tellende plaat met een sound die ergens tussen The Byrds en Pink Floyd ligt. Of tussen Jacco Gardner en Tame Impala.

Om dan ook maar meteen met de deur in huis te vallen: de muziek van Temples is op geen enkele manier vernieuwend. Datzelfde hadden we trouwens ook geschreven als deze plaat was verschenen in de jaren tachtig of zelfs in de jaren zeventig. De muziek van deze groep is in alle opzichten een letterlijke kopie van wat er gedurende de late jaren zestig gemaakt werd aan psychedelische rock. Het grootste kritiekpunt op Temples is dan ook dat deze band een eigen gezicht mist, overigens een probleem waar veel meer psychrock- en fuzzbands tegenwoordig mee kampen.

Wie zich daar niet aan stoort en houdt van een woord als 'postmodernisme', zal echter merken dat Sun Structures binnen het genre een ijzersterke plaat is. Temples laten op dit album horen zowel te kunnen overtuigen met pakkende songs als 'Mesmerise' als met lange, psychedelische tripsongs zoals 'Sand Dance'. Om de vergelijking met de jaren zestig nog even door te trekken: de eerste helft van Sun Structures staat vol met varianten op 'See Emily Play', terwijl de tweede helft meer ruimte biedt aan de 'Echoes'. Toch staat bij iedere track de song centraal en dat is knap voor een psychedelische rockband.

Iedere nieuwe draaibeurt geldt dan ook weer als een bevestiging van het voorspellende talent van Gallagher en Marr. Temples onderscheiden zich dan misschien niet qua sound, maar wel qua songschrijverstalent. Waar veel van de huidige psychrock- en fuzzbands vervallen in stuurloos geëxperimenteer, blijven Temples boeien tot het einde van de plaat. Sun Structures is er eentje om - op zijn jarenzestigs - grijs te draaien.

http://www.kindamuzik.net/recensie/temples/sun-structures/24696/
Meer Temples op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/temples