http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Team Ghost | Dead Film Star

Stilleven met schedel.
CD, Wagram/Pias

Tekst: Jelmer Luimstra

Publicatiedatum: 17 december 2012

Nadat Nicolas Fromageau de Franse elektronische band M83 in 2004 verliet is hij niet stil gaan zitten. Team Ghost is zijn nieuwe project en hun debuutalbum Rituals dat in februari 2013 uitkomt wordt voorafgegaan door de ep Dead Film Star.

De voorkant van deze ep is even kitscherig als opvallend: een stilleven met een doodskist. Naast de alombekende druiventrossen ziet men hier een schedel, een elektrische gitaar en een fotolijst met daarin een afbeelding van - heel toepasselijk - een dode filmster. Dead Film Star is alweer de derde ep van de band en volgt de ep's Celebrate What You Can't See en You Never Did Anything Wrong to Me uit 2010 op. Dit eerdere werk leverde de band het stempel coldgaze op, een combinatie van coldwave en shoegaze. De muziek van Team Ghost laat zich het echter beste omschrijven als een meer rockende versie van M83.

Luister maar eens naar de titeltrack van de ep. De elektronica is net als bij M83 sterk aanwezig, maar tegelijkertijd is er ook meer ruimte voor uptempo gitaarwerk. Met dit nummer laat Fromageau zien met Team Ghost ook in staat te zijn nummers te schrijven die blijven hangen. Op de eerdere ep's van de band ontbrak het namelijk aan nummers die echt wisten te beklijven. 'Dead Film Star' is dan ook de hit die de groep nodig had. Het nummer vormt een contrast met de tweede track 'Away', waarop Team Ghost zich veel meer van zijn postrock- en experimentele kant laat zien. Maar ook hierin slaagt de band.

De ep wordt afgesloten met twee uiteenlopende remixen van 'Dead Film Star'. Waar de eerste remix door Para One & Tactueel een zeer dromerige versie van de titeltrack is, kan de versie van TEPR gezien worden als een veel uitbundigere variant, waarop wordt geëxperimenteerd met samples en verknipte stemmen. Het zijn prima remixen, die de twee sterke reguliere studiotracks op een perfecte manier aanvullen. De vraag is wel of de band dit niveau ook op Rituals zal weten vast te houden, waarop niet twee, maar twaalf studiotracks staan. Het lukte ze met hun eerdere, langere ep’s nog niet, maar Dead Film Star is een stap in de goede richting.