• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Taxi To The Ocean | Sunday Longplay

Utrechtse poprockplaat plaatst Het Liedje weer centraal.
CD, Munich

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 08 juli 2004

Eén eigen-beheerplaatje en meteen mogen doorstomen naar Munich Records voor de eerste echte langspeler; het Utrechtse Taxi To The Ocean heeft de zaakjes mooi voor elkaar. Smaakvolle hoes en een prettig in het gehoor liggend album op de koop toe. Het kan niet op?!

Taxi To The Ocean zou zomaar kunnen verdwijnen in de slagschaduw van plaatselijke simpele schreeuwlelijkerds als garagerockers Gem, of de ook niet bepaald fijnbesnaarde jongens van Sandusky. Dat zou onterecht zijn. Sunday Longplay is namelijk een verdienstelijke plaat geworden. Een cd vol échte liedjes.

Nummers waarbij referenties als Counting Crows, Buffalo Tom, misschien zelfs wel Daryll-Ann nooit erg ver weg zijn. En dus staat Het Liedje steeds voorop voor Taxi To The Ocean. Een verdienste op zich. Een tikkeltje jazzy, of zelfs psychedelisch soms, maar steeds sfeervol en warm van toonzetting en transparant geproduceerd. Kom daar nog maar eens om in het poprockende hoekje waar Taxi To The Ocean zich beweegt!

Het zijn de echte liedjes die Sunday Longplay tot een klein pareltje maken. Of een groeibriljantje misschien wel. Niet alleen omdat het album zich bij elke draaibeurt meer en meer een weg in de ziel weet te wringen, maar vooral omdat Taxi To The Ocean op grond van deze prima tweede boreling tot nog veel meer en beter in staat geacht moet worden. Iets meer eenheid in spel, kan de breed uitwaaierende gitaarpartijen samenballen tot een krachtiger (maar dus niet per definitie luider!) statement. Want aan klappen in je gezicht doet Sunday Longplay niet; het is veeleer aaien, kietelen en soms een venijnig kneepje wat Taxi To The Ocean voor de luisteraar in petto heeft.

Beklijven wil het werk voor mij persoonlijk net zo min als het werk van bovengenoemde invloeden. Daarvoor klinkt het geheel te ver af, te gelikt, te bedacht en misschien zelfs wel afgevijld. Dat laat evenwel onverlet dat Taxi To The Ocean een tiental vaak nogal bijzonder radiovriendelijke poprocksongs aan de glimmende schijf heeft toevertrouwd, met heel af en toe toch een scherp randje en vooral steeds ijzersterke zang. Tel daarbij spannende arrangementen met flinke afwisseling (van Adam Duritz-pop tot brulwerk met schurende gitaar wat naar emopop neigt) tussen de nummers enerzijds en bevreemdende keyboardtonen aan de andere kant. Als het resultaat dan open, sprankelend en oorvriendelijk blijft overkomen, lijkt de missie volbracht. Hieraan valt menig poprockadept zich geen buil. Taxi To The Ocean zou het dus verdienen om verder te gaan schitteren aan 's Neerlands poprockfirmament, met toch wel echt inventieve liedjes, waar de collegae van het met Counting Crows samenwerkende Bløf een puntje aan mogen zuigen. Dat feit alleen al is een prestatie van formaat!

http://www.kindamuzik.net/recensie/taxi-to-the-ocean/sunday-longplay/6587/
Meer Taxi To The Ocean op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/taxi-to-the-ocean