Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Stadionrock, een genre dat midden jaren '80 enorm populair was maar nu verguisd wordt door iedereen die nog serieus genomen wil worden. Ondergetekende haalt alvast zijn spandex-outfit boven.
Ik betwijfel of veel mensen Takara kennen, en daar is een perfect aanvaardbare verklaring voor: het hoogtepunt van de band uit LA lag rond '94, een tijd waarin niemand nog sprak over commerciéle hardrock zoals we die kenden van bands als Poison en de vroege Bon Jovi. Nochtans had Takara genoeg kansen om het te maken: de aanwezigheid van Jeff Scott Soto, de zeer getalenteerde hardrockgitarist, en een verzameling songs waar veel bands een moord voor zouden plegen.
De beste nummers uit de periode '93 - '98 zijn nu verzameld op Eternity, een uiterst genietbare plaat voor mensen die met heimwee terug blikken op de jaren '80. De stem van Neal Grusky en de uiterst aanstekelijke gitaarloopjes doen je het ene moment al gillend rechtspringen terwijl je bij het volgende nummer ontroerd een traantje wegpinkt.
Absolute hoogtepunten uit Takara's carrière zoals 'Spotlight', 'Fallen Angel' en 'Take U Down' worden vergezeld van later werk als 'Blind in Paradise', en als afsluitertje krijgen we nog akoestische versies van 'Restless Heart' en 'Your Love', die beiden de originele nummers overstijgen.
Verplichte kost voor luchtgitaristen en nostalgische geesten, maar ook "gewone" rockliefhebbers zullen hier met volle teugen van genieten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/takara/eternity-the-best/5616/
Meer Takara op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/takara
Deel dit artikel: