• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Superfood | Don't Say That

Britpopanthems uit 2014.
CD, Infectious/PIAS

Tekst: Jelmer Luimstra

Publicatiedatum: 24 november 2014

De band Superfood heeft een behoorlijk eigentijdse naam die op ironische wijze verwijst naar de loze 'gezondheidsproducten' in de voedselindustrie. Toch: hier blijft het wel bij wat betreft de moderne elementen van het viertal muzikanten uit Birmingham. Een van de bekendste bandfoto's van Superfood verraadt al het nodige over de muzikale richting van het kwartet: frontman Dom Ganderton draagt hier een T-shirt van de Britse jarentachtig-skagroep The Beat. Terugkijken op Britse popmuziek: het lijkt het motto op debuutplaat Don't Say That.

De groep zoomt hierbij sterk in op de jaren negentig en sluit daarbij aan op de huidige ninetiesrevival, die al eerder werd aangewakkerd met bands als Wolf Alice en Jagwar Ma. Deze bands bedienen zich van respectievelijk grunge en Madchester, maar Superfood is het moderne equivalent van britpop. 1995 is op Don't Say That nooit ver weg, en 'Blur' en 'Supergrass' zijn twee perfecte woorden om het geluid van Superfood mee te omschrijven. Voeg er – vanuit Nederlands perspectief – nog een vleugje Johan aan toe, en het recept voor de jarennegentigcocktail van Superfood is compleet.

Maar levert het terugkijken op vervlogen tijden nog een soundtrack op die relevant is voor het moderne tijdperk? Het is de klassieke retrovraag, die toch minder relevant is dan deze lijkt. Was de originele britpop in de jaren negentig immers ook niet al een herhaling van de Britse beatmuziek uit de jaren zestig? Wanneer je als band anno 2014 dan ook britpop wil laten herleven, is één ding essentieel: goede liedjes schrijven. 'Champagne Supernova', 'Animal Nitrate', 'Parklife': britpop draait om de anthems.

En anthems, daar staat Don't Say That vol mee. Het grootse refrein van 'Pallasades', het poppy, van kopstem voorziene 'It's Good To See You' of het psychedelische 'Right on Satellite': het zijn voorbeelden van het sterke songschrijverschap en de muzikale verscheidenheid van Superfood.

Het hoogtepunt is 'TV', een overstuurde punksong met de tekstregel "I can never sleep without the TV on". Dit gedrag is het tegenovergestelde van wat punkband Television eind jaren zeventig bedoelde met zijn ironische bandnaam, maar bij Superfood maakt het niet uit. Engeland heeft er een briljante britpopband bij, die het verdient om zelf op de televisie te komen.

http://www.kindamuzik.net/recensie/superfood/don-t-say-that/25506/
Meer Superfood op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/superfood