Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In de tijd dat de britpopbands over elkaar heen buitelden was het gezelschap Super Furry Animals een van de velen. Ondanks dat de band uit Wales zware concurrentie te duchten had werd meteen duidelijk dat dit iets heel anders was dan de meeste egotrippers uit Londen. Net voor kerst bevestigt het eerste overzicht van de Super Furry Animals, Songbook – The Singles, dat overtuigend.
De eerste single (van het debuutalbum) ‘Something for the Weekend’ werd gedomineerd door Status Quo-rockriffs, maar werd afgerond door een schitterend refrein “You’re on my mind / Everyday and every night / And you’ll never go away / ’Cause I know you’re here to stay / For the rest of my mind.” En zo ging het de rest van de singlecarrière van de Super Furry Animals moeiteloos door.
Vooral met de twee volgende albums (Radiator en Guerrilla) bewees de band uit Wales dat hij een verbluffende ontwikkeling doormaakte. Na aanvankelijk enkele heel aardige popnummers te hebben gemaakt brachten de Super Furry Animals ineens aan de lopende band liedjes met een scherp randje, veel humor en aandrang tot experiment. Ineens klonken ze als pop die door The Beach Boys en Snoop Dogg geschreven leek te zijn, na een avondje flink geestverruimende middelen roken in een ruimteschip. Echt.
Album nummer twee en drie waren meesterwerkjes die van begin tot eind verbaasden. Popmuziek in zoveel vormen kon onmogelijk vervelen. Zeker gezien de ontwikkeling tussen de albums: hieraan kwam steeds meer elektronica te pas. Hoewel de band ten tijde van het eerste album nog tamelijk rocky klonk, weigerde hij op te treden op de rockpodia van festivals; hij eiste te worden geprogrammeerd op de dance-podia. Met een heuse blauw gespoten tank waaruit harde techno schalde zette hij zijn argumenten kracht bij.
Een beetje vreemd ja, net zoals de stompende technorock van ‘Herman Loves Pauline’, het onderuit-in-je-stoel-gezakt klinkende ‘Play It Cool’, het Caribische ‘Northern Lites’, de rechttoe rechtaan rocker ‘Do or Die’ en het gekke ‘The International Language of Screaming´. Van het vierde (Rings around the World) en vijfde album (Phantom Power) komen nog enkele schitterende nummers als ‘Rings Around the World’, ‘Golden Retriever’ en vooral ‘Juxtaposed to You’ (“You’ve got to tolerate all those people that you hate / I’m not in love with you but I won’t hold that against you”), maar als geheel stellen die albums teleur.
De rek lijkt er een beetje uit. Nog wel goed, maar niet langer verrassing na verrassing. Maar dat doet allemaal niets af aan Songbook – The Singles, een overzicht van misschien wel de beste Britse popband van de laatste jaren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/super-furry-animals/songbook-the-singles/8159/
Meer Super Furry Animals op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/super-furry-animals
Deel dit artikel: