Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Jagjaguwar is goed bezig de laatste tijd. Succesvolle acts als Bon Iver, Lightning Dust, Swan Lake en Black Mountain vinden hun onderdak bij het indielabel, zo ook Sunset Rubdown. Dit Canadese rockbandje is alleen niet echt bekend bij het grote publiek, waarschijnlijk vanwege hun moeilijke, ietwat vreemde muziek. Het debuut uit 2005 werd niet echt goed ontvangen, maar het tweede en derde album kregen respectievelijk een 8.6 en een 8.5 van Pitchfork.
De verwachtingen bij de vierde plaat zijn dus hoog. Bij de titel Dragonslayer zou je echter eerder denken aan een foute trashmetal- of uitgerangeerde deathmetalband, maar het tegenovergestelde is waar. Frontman Spencer Krug (van Wolf Parade) heeft deze keer gekozen om liedjes meer liedjes te laten zijn. Hij kreeg namelijk het advies om zijn muziek gemakkelijker te maken om zo een groter publiek te bereiken. Zo is zijn werk geen Rembrandt's Nachtwacht meer maar eerder de Mona Lisa: compact, overzichtelijk en nog steeds overweldigend mooi.
Een beetje grotesk is de opener 'Silver Moons' wel. Met een soort van 'Let It Be'-intro begint Krug zijn ziel leeg te zingen. Het bombastische refrein is prachtig uitgevoerd en de zin "Maybe these days are over, over now" zorgt voor rillingen. 'Idiot Heart' is hierna een frisse wind in het gezicht. Met twee gitaren bouwt de band het nummer op tot een geweldige climax die steeds wordt uitgesteld.
Als Dirty Projectors indierock zou maken, was Sunset Rubdown de naam van de band. Krug schreeuwt elk nummer alsof hij dood gaat en na vijfenveertig minuten wil je hem nog steeds niet uit zijn lijden verlossen. "I hope that you die in a decent pair of shoes / You've got an awful lot of walking to do." Zo goed als deze zin uit 'Idiot Heart' is Dragonslayer.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sunset-rubdown/dragonslayer/19078/
Meer Sunset Rubdown op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sunset-rubdown
Deel dit artikel: