http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Sunn O))) | Oracle

Een voorbode van de toekomst.
CD, Southern Lord/Konkurrent

Tekst: Jurgen van den Brand

Publicatiedatum: 30 juni 2007

Oorspronkelijk was Oracle louter gepland als vinyluitgave, maar voor de tour die Sunn o))) afgelopen voorjaar deed met Boris werd toch een cd-versie vervaardigd. Sterker nog, het zijn twee cd’s, waarvan de inhoud een beetje een allegaartje is.

Niet dat de muziek er minder van wordt: de herkenbare drones die uit een helse put lijken op te wellen doen hun werk net zo goed als op reguliere releases. ‘Belülrol Pusztít’, de 16 minuten lange opener, heeft alle bekende Sunn-ingrediënten in zich: de ultralaag gestemde gitaren van Greg Anderson en Stephen O’ Malley, de auditieve maagkrampen van Mayhem-zanger Atilla Csihar en de geluidsmanipulaties van Oren Ambachi en Tos Nieuwenhuizen.

Nieuw is dat ex-Melvins en huidige Thrones-bassist Joe Preston zich al timmerend met het geluid bemoeit. Fijn is dat de Hongaarse teksten van Csihar zijn bijgevoegd.

Het tweede nummer op cd 1 is oorspronkelijk gemaakt voor een tentoonstelling van de New Yorkse kunstenaar Banks Violette in Londen, waarbij Banks de backline van Sunn kopieerde en dit nummer erbij af liet spelen. Dat moest een gevoel van gemis oproepen en dat doet het in de muziek ook. Dit is Sunn o))) op zijn gemak. Hoewel weer duister, kunnen ze dit slapend.

Cd 2 is een interpretatie van het Sunn-geluid (opgenomen door de van Motorpsycho bekende Nederlande producer Pieter Kloos) door Oren Ambachi. Een lange track van 47:17 minuten die buiten de overdubs op de stemmen weinig nieuws brengt voor degenen die Sunn wel eens live gezien hebben.

Essentieel is Oracle dus niet voor degene die The Black One al in de kast heeft staan. Alleen ‘Belülrol Pusztít’ kan een voorbode zijn van het iets experimentelere geluid dat de band op volgende albums wellicht gaat najagen.