Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ze komen ergens van het Friese platteland en ze hebben ook liedjes over tuinieren, maar desondanks klinken The Suicidal Birds weinig pastoraal. De dames Jessie (zang, gitaar) en Chay (bas) doen aan punk volgens de strikte wetten van de 'doe het zelf'-gedachte.
Versus Life is dan ook thuis opgenomen op zelfgeknutselde en opgelapte apparatuur. Dat de plaat de juiste graad van overstuurdheid en gruizigheid heeft is daarmee vanzelfsprekend. Alleen het drumcomputertje blijft een beetje iel klinken. Een bonkige Friese boerenzoon of –dochter op drums zou toch beter zijn.
Maar de meeste zwakke plekken zijn toch te detecteren in het songmateriaal. De elementaire punk van The Suicidal Birds moet je in één keer pakken met een opvallende hook. Bij ongeveer de helft van de dertien liedjes op Versus Life is die aanwezig. De andere helft ragt helaas nogal anoniem voorbij.
Bij de uitschieters zitten dan wel weer heel leuke nummers. ‘No Summer’ en ‘No Fun No Art’ doen denken aan het betere werk van The Thermals, terwijl het duistere ‘No Light’ (zes songtitels beginnen met ‘No’) meer richting Joy Division gaat.
De afwisseling is dus zeker het probleem niet. Het is puur het gebrek aan consistentie, waardoor Versus Life niet het album is geworden dat The Suicidal Birds gezien de betere helft van de songs wel in zich hebben.
http://www.kindamuzik.net/recensie/suicidal-birds/versus-life/15512/
Meer Suicidal birds op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/suicidal-birds
Deel dit artikel: