Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nee, ik heb het toch goed gezien, deze band heet echt Sugar Shack. Toch zou The Sugar Shack op dit moment toepasselijker zijn. Want als je tegenwoordig een album uitbrengt vol met garagerock, word je pas serieus genomen als er The voor je naam staat. Toch? Maar de band uit Houston bestaat al sinds 1992, dus je kan het ze ook niet echt kwalijk nemen. En waarom zou je ook, er is namelijk niks mis met dit album. Op Spinning Wheels worden de veertien nummers er doorheen gejaagd in 33 minuten, en het lijkt alsof het album ook in 33 minuten is opgenomen. Rauw en ongepolijst komen de nummers in een hoog tempo voorbij. Mark Lochridge, de zanger van de band, weet af en toe een perfecte imitatie van Mick Jagger neer te zetten en de yeah-yeah’s en woohoo’s, die af en toe op de achtergrond te horen zijn, passen daar perfect bij. De concurrentie blijft nog wel een stapje voor op Sugar Shack, want de kwaliteit van de nummers is niet altijd even hoog. Misschien dat Mark Lochridge dat zelf ook door heeft. In het nummer ‘The Invisible Man’ geeft hij toe dat hij bang is dat zijn band niet de aandacht zal krijgen waar hij vroeger van droomde. Toch vind ik dat ze aandacht verdienen. Misschien moeten ze een kleine naamsverandering overwegen?
http://www.kindamuzik.net/recensie/sugar-shack/spinning-wheels/2394/
Meer Sugar Shack op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sugar-shack
Deel dit artikel: