• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Sugar Minott | Leave Out of Babylon

De stem van deze reggaeveteraan is mooi gerijpt, maar vroeger was het beter.
CD, Zenah/Bang!

Tekst: Edward Dekeyser

Publicatiedatum: 10 februari 2004

Lincoln Sugar Minott is een levende legende in de wereld van de reggae, iets wat met het voortschrijden van de tijd zeldzamer wordt. Aan de fans moet dit niet uitgelegd worden, niet-fans zullen sowieso geen boodschap hebben aan deze cd, dus houden wij de introductie summier.
Als een soundsystemveteraan was Sugar Minnott zeer verdienstelijk bij het updaten van de oude Studio One-riddims met nieuwe dj-vocalen. Zo had baas Coxsone Dodd twee vliegen in één klap: een nieuwe song van een topvocalist over een bestaand riddim dat hem geld noch moeite kostte. Sugar Minott maakte zodoende deel uit van de rennaissance van Studio One in de late jaren '70. Samen met o.m. Freddy McGregor speelde hij een vooraanstaande rol in de evolutie van de Studio One-sound naar het genre dat later dancehall zou worden. De oprichting en het success van zijn label Black Roots (met o.m. The Ghetto-ology-albums) leidde tot een periode in de UK, waar hij de typische lover's rocksound hielp ontwikkelen in samenwerking met Jackie Mittoo in de Easy Street Studio's.
Daarna richting New York en Lloyd "Bullwackie" Barnes (de lp Wicked Ago Feel It op Wackies, als producer en achtergrondzanger op de African Roots-dubseries op Wackies, en als uitvoerder van verschillende sessies op Wackies zoals het grappige 'Hi Helo', nuttig voor hen die soms om een openingszin verlegen zitten). Vanaf 1984 is het strictly dancehall geweest met klinkende namen als Sly Dunbar, King Jammy, Redman en Xterminator.

Nu komt hij met een cd vol moderne roots reggae die grofweg op te delen valt in drie delen.
Aardige songs waarin de mooi gerijpte stem van Sugar goed tot zijn recht komt en die een welgekome aanvulling vormen op zijn nog steeds uitbreidende canon, in die zin dat de man het voorheen niet dikwijls zo rootsy en melancholisch heeft gedaan. 'Why Worry' is zodoende pakkend, heerlijk loom en aangekleed met een mooie akoestische gitaar. Het is in de tragere, smachtende nummers dat Sugar het meest overtuigt; waar de diepe brom die tegenwoordig over zijn stem is neergedaald het best interageert met de gesofistikeerde sound van de muzikanten in de Zenah-studio bij Montreuil.

Verder, jammer genoeg, een uitgebreid hoofdstuk saaie reggae waarin ons iets te veel rond de oren wordt geslagen met de kracht van de Almachtige en de Parijse musici, die ongetwijfeld hun instrumenten tot in de puntjes beheersen, te weinig de avontuurlijke paden bewandelen. Het klopt helemaal volgens de regels van de traditie en harmonie, maar het neigt naar het soort overgeproduceerde reggae waaraan elke reggae-legende zich wel eens schuldig heeft gemaakt, tenzij ze er door vroegtijdig overlijden niet meer toe in de mogelijkheid waren. Het soort overbodige reggae dat je wel eens hoort in de coffeeshop bij een al even slappe muntthee. Slechte songs staan niet op dit album, Sugar Minott heeft genoeg ervaring om zijn stem en de kracht van het woord op de juiste manier aan te wenden, maar hij heeft dat voorheen al veel beter gedaan.
Drie steengoede dubs als bonus maken dat dit album toch net met de hakken over de sloot komt.

Op de website vind je enkele mp3's van het album.

http://www.kindamuzik.net/recensie/sugar-minott/leave-out-of-babylon/5150/
Meer Sugar Minott op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sugar-minott