Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
City Centre Offices staat bekend om zijn ongecompliceerde en o zo ontspannen electronica die keer op keer klinkt als een fris briesje op een heerlijke zomerse dag. Linienbusse breekt een beetje met die reputatie, er staat namelijk techno op. Leuke techno wel te verstaan; gemaakt met warmbloedige synthesizers en elektrische orgeltjes die breed uitwaaieren en speels ronddeinen op dubby effecten. Geen stom gebeuk, maar prachtige werkjes waarop vette analoge geluiden en subtiele beats doen denken aan de beste platen op Chain Reaction, Deepchord en Thinner.
Het project is vernoemd naar de Pankow-studio. Tijdens drie sessies verspreid over iets meer dan vier jaar namen drie artiesten die hun sporen al hebben nagelaten in de elektronische muziek daar dit album op. David Moufang is eigenaar van het Source-label en bracht met verschillende projecten platen uit, bijvoorbeeld op Warp als Move D. Het volgende lid van het trio is Jamie Hodge, wiens werk je onder andere op Plus 8 kan terugvinden. Kai Kroker, de derde man, leverde platen af voor WMF en Plug Research. Al deze verschillende achtergronden komen samen op dit album.
Het eerste nummer ‘Heidelberger Platz’ begint met een simpel ritme, maar al snel zet een gemoedelijke synthesizer in waarna allerlei andere geluidjes langstrekken. 'Ronddwarrelen' benadrukt misschien beter de losse, ongedwongen sfeer waarin ze uitblinken. Op de achtergrond sudderen veel geluidslagen die je pas bij een tweede of een derde keer luisteren ontdekt. Bijvoorbeeld de sprankelende melodie op het eind van het nummer die bijna verdwijnt onder de golven ambient. Ook op hun andere nummers gonst het op de achtergrond van de onontdekte schoonheid die dit album zo fascinerend maakt. Dat komt gedeeltelijk door de analoge instrumenten die ze gebruiken. Het album is dan ook opgedragen aan de ‘mighty’ Nord Modular, de innovatieve synthesizer die op dit album veel te horen is.
Op de volgende nummers horen we vooral sfeervolle dubtechno, afgewisseld met Monolake-achtige nummers en ambient. Het lijkt alsof ze over elk geluid hebben nagedacht. Als de bas wegsterft tegen een achtergrond van synthesizers op ‘Jessner Strasse’ blijft het nummer nog steeds overeind. Tegelijkertijd klinkt het heel natuurlijk en organisch. Vol ook, helemaal niet geforceerd minimaal. Hoogtepunt van het album is het zeventien minuten durende ‘Ruhleben’. Uit een warm bad van borrelende ambientdub ontstaan langzaam ritmes en geluiden die steeds een nieuw laagje aanbrengen. De bas kruipt rond in de onderste regionen van haar bereik. Laagje na laagje neemt de intensiteit en de spanning toe. Alsof Vladislav Delay en Rhythm & Sound daar in studio Pankow achter de knoppen en toetsen zaten.
Linienbusse is een prachtig album dat met elke luisterbeurt beter lijkt te worden en in meerdere opzichten een uitzonderlijke release op City Centre Offices.
http://www.kindamuzik.net/recensie/studio-pankow/linienbusse/9426/
Meer Studio Pankow op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/studio-pankow
Deel dit artikel: