• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Stevie Wonder | A Time 2 Love

Een geslaagde comeback.
CD, Motown/Universal

Tekst: Robin Geurts

Publicatiedatum: 10 november 2005

Begin jaren zeventig, ten tijde van grote sociale onrust en drastische politieke veranderingen, werden de albums van Stevie Wonder door vele fans gezien als steunpilaren waaraan men zich kon vastklampen als de dolle wereld weer eens leek te lijden aan een chronisch gebrek aan logica. Als spirituele gids stippelde hij met zijn teksten en muziek een beetje de weg uit voor zijn trouwe volgelingen.

In die tijd schreef Wonder ook zijn beste werk. Albums als Talking Book, Innervisions en zijn absolute meesterwerk Songs In The Key Of Life staan ondertussen al meer dan dertig jaar geboekstaafd als klassiekers en ieder nummer uit deze drie albums is al tot vervelens toe gesampled of soms bijna volledig gekopieerd door vaak mindere goden. ('Wild Wild West' van Will Smith, 'Gangsta’s Paradise' van Coolio, 'Don’t You Worry ‘Bout A Thing' van Incognito, … ).

Met Hotter Than July uit 1980 toonde Stevie nog één keer wat hij allemaal in zijn mars had, maar vanaf midden jaren tachtig waren de albums nog maar vage schimmen van zijn betere werk. Iedereen herinnert zich 'I Just Called To Say I Love You' nog zeker? De wereld reageerde dan ook nogal lauwtjes op Conversation Peace (1995).

Sommige artiesten hadden de fakkel al een beetje van hem overgenomen. Want Jamiroquai, Amp Fiddler en Jamie Lidell maakten ieder hun eigen versie van de Stevie Wonder-erfenis, en ze brengen het er soms meer dan goed vanaf. Na veel productiewerk voor andere artiesten is Stevie Wonder eindelijk terug met A Time To Love. De albumrelease was door Wonders overdreven drang naar perfectie dit jaar meerdere malen uitgesteld, maar nu is het dan eindelijk zover.

Het is een belangrijke release geworden. Na bijna zeventig minuten aandachtig luisterwerk kan je gerust stellen dat de meester zijn langverwachte comeback met een goed album in de verf heeft gezet. Veel straffe gastmuzikanten werkten eraan mee: Prince, En Vogue, Bonnie Raitt, Paul McCartney, India.Arie, Doug E. Fresh - to name but a few. Wel moet gezegd worden dat A Time To Love door enkele te stroperige en langdradige passages niet kan concurreren met zijn beste albums.

Het album gaat verrassend sterk van start met 'If Your Love Cannot Be Moved'. Na een vocaal trapezekunstje van human beatbox Doug E. Fresh neemt een streep percussie het over, horen we een straf vrouwenkoortje en zijn er verheffende violen. En pas daarna gaat de zoete soulstem van Wonder een duel aan met de nijdigere gospelstem van gastvocaliste Kim Burrell. Maar hun boodschap is dezelfde: de mens is niet gemaakt om zijn leven in eenzaamheid door te brengen en liefde overwint alles. Een beetje simplistische boodschap, maar af en toe mogen we eraan herinnerd worden.

Het funky 'Sweetest Somebody I Know' doet vermoeden dat Stevie af en toe toch eens naar The Neptunes geluisterd heeft. 'Moon Blue' is een mooie jazzy ballad. Leuk voor de geschiedenis is 'How will I know', een duet met dochter Aisha, die destijds als baby in 'Isn't She Lovely' meekweelde. 'Positivity', wederom met Aisha, duurt om muzikaal spannend te blijven misschien net een tikje te lang, maar is wel zo’n nummer waarvan je vrolijk wordt.

Een drietal nummers ('Passionate Raindrops', 'True Love' en 'Shelter in the Rain') van het type ‘te glad’ doen het album even bijna in elkaar stuiken, maar de in de afgelopen zomer vooruitgeschoven single 'So What the Fuss', met Prince op gitaar en En Vogue voor de backings, schudt ons weer wakker. Het titelnummer, met India.Arie en Afrikaanse percussie in een glansrol, sluit magistraal af.

Laten we hopen dat meneer Wonder er niet weer tien jaar over doet om ons te verblijden met een nieuw album.

http://www.kindamuzik.net/recensie/stevie-wonder/a-time-2-love/11152/
Meer Stevie Wonder op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/stevie-wonder