http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Steven Mark | Aloneaphobe
Gemengde gevoelens op en over het album.
CD, Basset/Import
Tekst: Milo Vandevelde
Publicatiedatum: 04 april 2006
Aloneaphobe is de tweede plaat van de New Yorkse songsmid Steven Mark en hij heeft er goed over nagedacht. Het album doet chronologisch het relaas van een langzaam op de klippen gelopen relatie. De titel is daarbij wat misleidend, want het gros van de songs is net opgehangen aan het contrast tussen de uitdrukkelijke wens en de angst om alleen te zijn.
De betere momenten illustreren dat contrast feilloos. 'Lazy Sunday Afternoon' doet het melancholisch, ondersteund door piano. "Don't go away / I bleed you stay" vat de zanger de patsituatie fraai samen. Ook wanneer de breuk onvermijdelijk is blijft het schipperen. In 'Nobody's Home' klampt Mark zich vast aan een spankeltje hoop: "And for a brief moment / I could see stars." Op de achtergrond hoor je echter een monoloog van een vrouw, die de knoop definitief doorhakt: "It's over." Ook een nieuwe liefde die zich ondertussen heeft aangediend is niet gespeend van twijfels, maar levert met 'A Ballad for Now' alvast een goed nummer op.
De frustrerende besluiteloosheid en gemengde gevoelens hebben hier en daar ook hun weerslag op de kwaliteit van de plaat. Openingsnummer 'Window in the Dark' en 'Fairmaiden' zijn meer uit dagboekaantekeningen geputte rijmelarij dan songs. Op spaarzaam begeleide introspectieve momenten laat ook Marks stem het afweten. Hij klinkt dan eerder verdoofd dan gepijnigd, wat de inleving niet ten goede komt. Wanneer hij voor wat meer tempo en melodie kiest, worden zijn zang en frasering juist troeven.
Aloneaphobe is geproducet door Matt Wilcox, die een tijdje deel uitmaakte van de begeleidingsband van Jesse Malin. Hij zorgt voor een degelijke maar iets te braaf klinkende poprocksound, hier en daar opgesmukt met cello of slide gitaar.
Als inspiratiebron haalt Steven Mark Eternal Sunshine of the Spotless Mind aan. Het niveau van die prachtfilm haalt hij in zijn eigen vak nog niet. De verraderlijk lichtvoetige haatsong 'Homespun Vanilla Pie' hoort echter bij de betere die dit jaar al verschenen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/steven-mark/aloneaphobe/12452/
Meer Steven Mark op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/steven-mark
Deel dit artikel: