• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Steve Mayone | Unfortunate Son

De dilemma’s van de recensent.
CD, Mayone Music/Umver

Tekst: Jelle Schuilenburg

Publicatiedatum: 16 februari 2006

Recenseren is net zoiets als scheidsrechtertje spelen: je doet het nooit (helemaal) goed. Je forceert keuzes die eigenlijk heel lastig te maken zijn. Hoe immers muziek goed te verwoorden? Zijn liedjes juist niet ‘uitgevonden’ als overtreffende trap van het woord; de synergie van tekst en geluid?

Deze gedachten vliegen me door het hoofd bij het beluisteren van de cd Unfortunate Son van de Amerikaanse liedjesschrijver Steve Mayone. De eerste nummers van het schijfje bevallen me matig, maar ik twijfel aan de legitimiteit die ik heb om het werk af te branden. De biografie laat weten dat Mayone al twintig jaar zijn ziel en zaligheid stopt in het schrijven van liedjes en het perfectioneren van muziek. Wie ben ik dan wel niet om de twaalf liedjes op de plaat naar de prullenbak te verwijzen en deze man zijn droom als succesvol muzikant te ontnemen?

Zover komt het uiteindelijk niet. Het gros van de liedjes op Unfortunate Son zijn inderdaad weinig origineel en soms ronduit saai. De songs liggen erg makkelijk in het gehoor en de stem van Mayone is er één van dertien in een dozijn. Muzikaal houdt de plaat het midden tussen de oerdegelijke countrypop van Venice en de college rock à la Dave Matthews en John Mayer. Toch staan er op Unfortunate Son een paar liedjes die ook liefhebbers van alternatieve country zullen aanspreken. ‘I’ll Be Alright’ en ‘Truckee River’ zijn gewoon mooie americanasongs die aan het (betere) werk van Slaid Cleaves, Jackson Browne en Venice doen denken. Unfortunate Son is americanapop voor het grote publiek en daardoor misschien wat te zoetsappig en te clichématig voor ingewijden.

http://www.kindamuzik.net/recensie/steve-mayone/unfortunate-son/11940/
Meer Steve Mayone op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/steve-mayone