Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Om iets van Bedroom Rockstar te begrijpen, moet u weten dat aan de solocarrière van Steve Mayone het nodige voorafging. Hij begon weliswaar in de kelder van zijn ouderlijk huis, maar hij maakte al snel een stap voorwaarts door te gaan werken als receptionist in de studio van The Artist Formely Known As Prince. Uiteindelijk settelde Mayone zich ergens in Boston, waar hij eerst in de band Hummer speelde en later traditionele bluegrass beoefende met Sticky and The Benders, namen die u waarschijnlijk net zoveel zeggen als ons. Ondertussen werkte Mayone als gitarist met veel lokale americana-artiesten, waaronder Jess Klein, Dave Mattacks van Fairport Convention en Jimmy Ryan van The Blood Oranges, waarvan we ooit het prachtige album Lost Diamond Angel bespraken.
In Bedroom Rockstar, zijn allereerste soloplaat na vele jaren van bijklussen, zijn de rollen dan eindelijk omgedraaid en krijgt hij hulp van lokale helden uit Boston en omstreken, waaronder Clare Buron, Mike Piehl, Nolan McKelvey en Bow Thayer, wederom namen die ons niet zo gek veel zeggen. Bedroom Rockstar is een kleurrijke rootsrockplaat geworden, waarin basisgenres als folk, country, rock en pop nader tot elkaar komen. In de meeste nummers lopen de muziekstijlen door elkaar heen. Het drieluik waarmee de plaat opent, bestaande uit 'Losing', 'The Sweetest Thing' en 'Other Side', is een pure mix van pop en rock waarin veel geluiden en invloeden zijn verwerkt. Het wordt voor ons interessanter met de traditionelere songs 'Going Down' en 'Deeper in the Well', waarin bijna alleen een stemmig gepluk op banjo-snaren is te horen.
Steve Mayone is een veelzijdig mens en van heel veel markten thuis. Zo zet hij in het bijna zeven minuten durende 'Stranded' de blues naar zijn hand. Twee van de fraaiste nummers worden voor het laatst bewaard. In 'Wanted Man', dat ondanks de Dylan-invloeden geen cover is, en countrysong 'She Runs Deep' hangt hij de introverte singer-songwriter uit die glansrijk wordt bijgestaan door vrouwengezang. 'I Don't Deserve You', dat overigens barst van het Ryan Adams-sentiment, wordt enkel vanachter een pianovleugel gespeeld en zou een mooie afsluiter van een intrigerende singer-songwriterplaat kunnen zijn, maar dan volgt er nog een instrumentale hidden track en is het echt mooi geweest voor de Bedroom Rockstar die Steve Mayone is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/steve-mayone/bedroom-rockstar/7718/
Meer Steve Mayone op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/steve-mayone
Deel dit artikel: