Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
U wilt blues en u wilt het blank? Dan moet u bij Steve Johnson zijn. Hij debuteert op het standvastige DixieFrog, waar ook bluesbeul Popa Chubby huishoudt. Toch is Blues Toons zeker niet het eerste plaatwerk van Steve Johnson. Voordat hiermee op de proppen kwam, maakte hij al zo'n tien elpees en speelde en speelde hij onder meer met Albert Collins, Paul Butterfield en de eerder genoemde Popa Chubby.
De stijl van de achtenveertigjarige Johnson uit Michigan kenmerkt zich door scheurende gitaren en een licht grommende mannenstem. Voor rechtgeaarde bluesliefhebbers, waar ik mezelf bepaald niét toereken, is dit dagelijkse kost. Hoewel Johnson, in tegenstelling tot veel krijgsbroeders over veel eigen repertoire beschikt, moet u van hem met nummers als 'Endless Blues', ‘Flathead Blues' en 'Hardluck Blues' geen bijzondere capriolen verwachten. Ook in 'Sex Machine' blijf hij netjes binnen de randjes.
De overvloedige degelijkheid en het gebrek aan avontuur lijken kwalen waar veel blanke bluesmannen op leeftijd mee kampen. Er schijnt weinig aan te doen zijn. Misschien moet u de eenmansband Jawbone eens proberen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/steve-johnson/blues-toons/7611/
Meer Steve Johnson op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/steve-johnson
Deel dit artikel: