• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Steve Gunn | Way Out Weather

Blanke bluesrock 2.0.
CD, Paradise of Bachelors/Munich

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 12 oktober 2014

Aan Jan en alleman die nog steeds denkt dat vroeger alles beter was: het zijn juist nu absoluut fascinerende tijden in de muziek. Jonge en oude muzikanten beïnvloeden elkaar over en weer, als een hardnekkig virus. Daarbij lijkt de hokjesgeest voorgoed onder de zoden te liggen.

Neem bijvoorbeeld Steve Gunn uit de Verenigde Staten, een man die de tradities van zijn thuisland koestert. Als hij enkel en alleen aan een akoestische gitaar is overgeleverd, doemen onmiddellijk de invloeden van heilig verklaarde gitaarmannen als John Fahey, Bert Jansch en Jack Rose op. Vooroorlogse genres als folk en blues zijn dus aan hem toevertrouwd. Dat wil echter niet zeggen dat hij het daarbij laat. Zijn donkere praatstem, waarbij je net zo goed aan Lou Reed kan denken, werkt ook bijzonder goed in het gezelschap van andere muzikanten.

Hoewel men het in hipsterkringen natuurlijk niet zal toegeven, is ook het voortreffelijke Way Out Weather een rasechte bluesrockplaat, maar wel eentje die mogelijk een jonger en hipper publiek aanspreekt. Bovendien vertalen Gunn en de zijnen de authentieke klanken moeiteloos naar de moderne tijd. Dat hij als voorman van de band sterk aan Kurt Vile doet denken, is niet verwonderlijk; Gunn speelt af en toe gitaar in Kurt Vile and the Violators.

Een beetje zoals de Britse en vergeten muzikant Michael Chapman vaart Gunn zijn eigen koers, zonder de uitgekauwde kauwgombal opnieuw in zijn mond te nemen. Dat hij geen uitzonderlijk gitarist of zanger is, maakt niet zo veel uit. Hij heeft goede ideeën, inspireert hoorbaar de muzikanten in zijn bijzijn en maakt sfeervolle en avontuurlijke songs. Ziehier, blanke bluesrock 2.0.

http://www.kindamuzik.net/recensie/steve-gunn/way-out-weather/25368/
Meer Steve Gunn op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/steve-gunn