Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Stephan ‘Stereotyp’ Moerth is al een paar jaren één van de kopstukken van G-Stone, het label van Kruder & Dorfmeister. Zijn fusie van dub, electro en allerhande breaks leverde al schitterende singles als ‘Silence’ en ‘My Sound’ op. Een album dat gedurende de volledige speeltijd kan boeien heeft hij echter nog niet gemaakt. En, laten we een lang verhaal kort houden, dat is ook niet het geval met Keepin’ Me.
Je moet de dingen doen waar je goed in bent. Deze eenvoudige waarheid heeft Stereotyp, zoals velen in dit eclectische tijdperk, in de wind geslagen. Was de fusie van snelle electrogrooves over een dub-basis nog erg origineel te noemen, dan valt de sub-R&B van het tweede album tegen.
Net zoals op zijn debuut nodigt Stereotyp een hele lading gastvocalisten uit die zijn instrumentaaltjes stemgewijs komen versterken, maar die doen vreemd genoeg vaker afbreuk aan zijn muziek.
Zo is het titelnummer door de gospelvocalen van Sandra Kurzweil erg geslaagd te noemen, maar revolutionair is het zeker niet. En het is evenzeer waar dat ze aan de andere kant van de oceaan op productievlak toch al wel enkele lichtjaren verder staan. Het feit dat hij dan Wu-Tangs Cappadonna heeft weten te strikken om een rap te zetten over ‘Do Dirt’ is zonder twijfel iets om trots op te zijn, maar dat levert dan weer geen spannende muziek op.
Uiteindelijk zijn de nummers met raggavocalen, de stijl waarmee hij zijn reputatie vestigde, nog het beste. Maar ook die doen terugverlangen naar de duistere spiritualiteit die hij wist op te roepen met zijn eerste platen. Komt daarbij dat het hier qua tekstschrijverij toch niet echt diep gaat, een probleem dat veel nieuwe muziekstijlen die zich op de zwarte muziekgeschiedenis baseren parten speelt.
Het probleem is dat iedereen tegenwoordig liedjes wil maken. Een nobel doel, maar als je niet met een vaste songschrijver werkt en maar liefst zeven zangers laat opdraven, ontstaat het risico van een gefragmenteerde, wat onsamenhangende plaat. En dat is wat hier gebeurd is. Spijtig dan ook dat de muziek zelf vaak nog even spannend is als op zijn vorige platen. Wachten op de dubs dan maar?
http://www.kindamuzik.net/recensie/stereotyp/keepin-me/13992/
Meer Stereotyp op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/stereotyp
Deel dit artikel: