Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In 2005 zette Françoise Cactus en Brezel Göring zichzelf ferm op mijn muzikale kaart met hun album Do The Bambi, wat volgens Brezel zoiets moet zeggen als: “Show the beautiful eyes beneath your long lashes and rescue me from the inferno of my ego in this sad and mean world!".
Voor uw begrip: Do The Bambi was 40% Chanson, 20% R'n'R, 10% Punkrock, 3% DAF-Sequenzer, 4% Jacques Dutronc-Rhythmique, 7% Brigitte Bardot en Serge Gainsbourg, 1,5% Cosmonaute, 10% oude synthesizers, 10% 8-bit Amiga-sampling, 10% transistor versterker, 1% dure en geavanceerde apparatuur. En deze oprechte, doch licht schizofrene combinatie is, zoals u wellicht begrijpt, slechts zeer moeilijk uit de klamme handjes te houden van het remixende tuig dat de muzikale metropolissen van onze gezegende aardkloot beroert.
Uit dit terechte onvermogen is Discotheque geboren; een musikale tour de force bestaande uit enkel remixen van liedjes op Do The Bambi. Voor de plaat hebben muzikanten van diverse pluimage wat additionele zuidvruchten in de al vrolijke pap die Do The Bambi was gestort: Motor Mark, Jacno, Munk, Mad Professor, Justus Kohnke en Stereo Total zelf strooien in alle richtingen.
Het moge duidelijk zijn dat het album als geheel niet onder een andere noemer dan de eclectische te vangen is, en dat is een nogal afgetrapte eigenschap. Afgetrapt of niet, het album kent meerdere hoogtepunten van formaat, beginnende bij de openingsplaat: Everybody in the Discotheque (I hate) bewerkt door Motor Mark. Als een tierelier gaat het nummer - rond de 150BPM - met schelle stemmen ("I don't like pills, I don't like coke, I don't like the pretty folk") en een hupsende beat tekeer.
Een paar minuten verder treffen we Je réve encore de toi door Taxigirl omgetoverd tot een synthy chanson met vrolijke electro ondertonen. Een ander hoogtepunt is Bad News from the Stars, een track van Stereo Total zelf. Het is qua sound een volwaardig reggae lied, dat mij door zijn volledig met beat-repeats geschetste structuur nagenoeg van de stoel deed rollen. Ik kan u verzekeren dat het een unieke ervaring is.
Das erste Mal passeert meermaals de revu. Waar Vredus er een onnavolgbaar avontuur van maakt in de geest van het album, komt Justus Kohnke met een enigszins tamme interpretatie. Het album sluit af met een viervoudige Mad Professor dub bewerking van deze track: wellicht deels als opvulmiddel, maar uiteindelijk ook kenmerkend voor dit heerlijk idiote, muzikale en vooral ook dansbare plaatje.
http://www.kindamuzik.net/recensie/stereo-total/discotheque/12594/
Meer Stereo Total op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/stereo-total
Deel dit artikel: