• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Stephen Malkmus & The Jicks | Wig Out at Jagbags

Niet vernieuwend, wel heerlijk eigenzinnig.
CD, Matador/Suburban

Tekst: Tom Leistra

Publicatiedatum: 17 januari 2014

Stephen Malkmus behoeft eigenlijk geen introductie. De inmiddels 47-jarige indierockveteraan timmert al sinds de vroege jaren negentig aan de weg met zijn frisse en immer originele muziek. De successtatus die Malkmus met Pavement bereikte, heeft hij later echter nooit meer geheel waar kunnen maken - al bleef hij met zijn quasi-soloproject Stephen Malkmus & The Jicks onverstoorbaar puntgave en luchtige indieliedjes maken. Anno 2014 bereikt dit collectief een noemenswaardige mijlpaal: met de release van het nieuwe album Wig Out at Jagbags heeft Malkmus met The Jicks meer platen gemaakt dan met Pavement.

Wig Out at Jagbags is in vrijwel alle opzichten een typische Malkmusplaat. De frontman toont zich nog steeds een ware grootmeester in nonchalante zang en spitsvondige teksten, maar waar de klassiekers van Pavement en eerdere platen met The Jicks nog iets urgents hadden, is het nieuwe album vooral een vrijblijvend en ongedwongen plaatje geworden.

Niet dat dat erg is: zo eigenwijs en wispelturig als op Wig Out at Jagbags heeft Malkmus de laatste jaren niet meer geklonken. Was de door Beck geproduceerde voorganger Mirror Traffic voor Malkmus' begrippen nog een uiterst toegankelijke popplaat, dit album neigt soms meer een opeenstapeling van leuke muzikale ideetjes te zijn. Veel nummers bevatten alleraardigste riffjes en uithalen, maar helaas verliest Malkmus af en toe het liedje uit het oog.

Iets wat overigens niet gezegd kan worden van de vrolijke en nostalgische single 'Lariat', die misschien wel een van de hoogtepunten in het solo-oeuvre van Malkmus genoemd kan worden. Ook de staccato opener 'Planetary Motion' en het rustige 'Independence Street' zijn heuse pareltjes, duidelijk ontsproten uit het muzikale brein van Malkmus.

Helaas is drie kwartier in het mellow universum van Malkmus en zijn maten nét iets te veel van het goede: sommige nummers behagen wel, maar glijden net zo snel weer van je af. Vooral het middenstuk van Wig Out at Jagbags mist af en toe wat pit en bravoure, met uitzondering van 'Rumble at the Rainbo', waarin Malkmus en kompanen de luisteraar zelfs trakteren op een kort dubintermezzo. Stephen Malkmus & The Jicks overdondert nergens, maar zorgt wederom voor een knappe verzameling eigenzinnige indienummers.

http://www.kindamuzik.net/recensie/stephen-malkmus-the-jicks/wig-out-at-jagbags/24629/
Meer Stephen Malkmus & The Jicks op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/stephen-malkmus-the-jicks