Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Moeders, uw weze gewaarschuwd! Met Gunther Verspecht heeft Vlaanderen immers haar nieuwste rockgod verwelkomd! De zanger/songschrijver van Stash deed de afgelopen maanden heel wat harten sneller slaan met het intussen onsterfelijke ‘Sadness’. Volkomen terecht, want ondanks een zenuwslopende videoclip is het een bloedstollende song zoals je ze slechts eens in de zoveel jaar als een mes in de ruggengraat krijgt geplant.
Enkele malen luisteren naar het nieuwe album Rock ‘n Roll Show maken ons diets dat de band het komende jaar redelijk gebeiteld zit. Zo heeft ‘Carving The Pain’ alles om de opvolger van ‘Sadness’ te worden en leidt het geen twijfel dat het nummer binnen afzienbare tijd door gans Vlaanderen aan de borst zal worden gedrukt. Ook de pianoballad ‘I Need a Woman’ slaat diepe kraters in de menselijke ziel en toont Verspecht op z’n sterkst: een melodie die recht naar het hart gaat en een diep emotionele zangstem die oprechter klinkt dan eender welke politicus ooit zal vermogen.
Waarmee we de hoogtepunten van Rock ‘n Roll Show meteen gehad hebben, al moeten we bekennen dat ook de snedige rocker ‘All That I Want’ verrassend lang door ons hoofd blijft spoken. Ook de triestheid van het slepende ‘Crazy Charlotte’ is verre van onaardig, maar er zijn grenzen, Gunther!
Het titelnummer zelf is de absolute favoriet van Verspecht, maar niet die van ons. ‘s Mans stem leent zich uitstekend voor trage ballads, maar als hij eenmaal de versterkers opendraait lijkt hij zich niet zelden te vergalopperen. Luister bijvoorbeeld eens naar de bridge van dit nummer. Verspecht is een grote fan van wijlen 16 Horsepower en dat ligt er zo nu en dan iets te dik bovenop.
‘Sinnerman’ kent een degelijke opbouw, maar terwijl David Eugene Edwards God al meermaals recht in de ogen keek, blijft Hij bij Verspecht aan de verkeerde kant van de oever steken. Idem dito voor ‘My Darkness Comes’: boordevol goede intenties, daar niet van, maar het nummer mist bezieling en zeggingskracht. ‘Thee Without Sin, Throw The First Stone’ werd opgevist uit de vorige Stash-plaat en dat is eraan te horen. Alle kinky mindgames ten spijt verdrinkt de slotsong immers in een vloedgolf van gitaren, waarbij de contouren van de hoofdletter ‘P’ zich langzamerhand aftekenen: de ‘P’ van ‘pathos’.
Gunther Verspecht (en bij uitbreiding Stash) heeft met Rock ‘n Roll Show bewezen dat hij zijn hand er niet voor omdraait om een song van wereldklasse te schrijven. Ook op de glasheldere productie van Wouter Van Belle valt weinig aan te merken. Dat de plaat een hit wordt in Vlaanderen (en allicht ook Nederland) staat eveneens als een paal boven water! Het is echter doodjammer dat het gros van de up tempo songs roet in het eten gooit, waardoor Stash vooralsnog verstoken blijft van een eigen smoel. Met de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 in aantocht vragen we de band tegen die tijd dan ook definitief kleur te bekennen!
Stash staat zondag 3 juli op Rock Werchter.
http://www.kindamuzik.net/recensie/stash/rock-n-roll-show/9452/
Meer Stash op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/stash
Deel dit artikel: