Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Volgens mij is de dag dat ik op de maan land dichterbij dan de dag waarop ik een IJslands plaatje tegenkom dat teleurstelt. Al wat IJslands is verandert totnutoe steevast in goud als het uit de luidsprekers mijn gehoororgaan binnendringt. De eer gaat dit keer naar Olafur Josephsson alias Stafrænn Hákon. Í Ástandi Rjúpunnar is eigenlijk zijn debuut, het vorig jaar verschenen, eveneens schitterende, Skvettir Edik Á Ref blijkt zelfs al zijn derde album te zijn. Na het relatieve succes van dat album besloot Resonant om zijn debuut nog eens uit te brengen, maar nu op grotere schaal. Daar doen ze goed aan want Í Ástandi Rjúpunnar doet niet onder voor zijn opvolger. Josephsson gaat aan de gang met zijn gitaar en tovert de meest melancholische tonen uit de snaren. Sfeervol, treurig, hoopvol en sereen. Aan elke noot hangt een traan, spanning en sereniteit gaan hand in hand en konden zelden zo goed met elkaar opschieten. Die andere IJslandse postrockband bekrachtigt die vriendschap tussen sereniteit en spanning met intense geluidserupties. Stafrænn Hákon maakt net zoveel indruk met een andere kracht, de kracht van stilte. Tien stille instrumentale nummers die keer op keer overtuigen, indruk maken en kippenvel achterlaten. IJslander van de maand.
http://www.kindamuzik.net/recensie/stafr-nn-h-kon/standi-rj-punnar/5939/
Meer Stafrænn Hákon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/stafr-nn-h-kon
Deel dit artikel: