Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Tien nummers lang zingen over het meisje dat onbereikbaar is. Je kunt er maar mee zitten. Het ontaardt bij Sprawl niet in gelamenteer, het levert juist krachtige, puntige en gevarieerde nummers op. Sarah Veladora is het derde album (het tweede full length-album) van de Canadezen. Ze hebben er twee jaar aan gewerkt, met een onderbreking voor een demosessie in NYC met Pat Dillett (Soul Coughing, Arto Lindsay, Queen Latifah) en Camus Celli (Tina Turner, Chaka Kahn). Uiteindelijk besloten ze toch het heft in eigen hand te nemen, en de plaat te maken in de eigen Signal To Noise-studio in Toronto.
Het resultaat is puik. De band weet op een natuurlijke manier 80’s pop van The Smiths, The Cure en Echo & The Bunnymen aaneen te smeden met 60’s rock van The Kinks en The Who en post-punk van The Strokes en Guided By Voices. ‘Bad Girl’ is een lekkere rocksong met een refrein dat dagen in je hoofd blijven zoemen. ‘Pinky Lovestar’ rockt gruizig en vuig en ruikt naar The Strokes. Zelfs in de langzamere songs als ‘Obvious’ en ‘Feed Your Angel’ knalt de energie de speakers uit. 36 minuten lang catchy as a cold.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sprawl/sarah-veladora/2231/
Meer Sprawl op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sprawl
Deel dit artikel: