• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Spacemen 3 | Forged Prescriptions

Het einde van een tijdperk.
CD, Space Age

Tekst: Omar Muñoz-Cremers

Publicatiedatum: 14 april 2003

Toen ik ergens in 1990 eindelijk werd geconfronteerd met het bestaan van Spacemen 3 was het al te laat. De band bestond officieel nog wel maar was eigenlijk allang ten onder gegaan dankzij voortdurende ruzies tussen Sonic Boom en Jason Pierce. Zo zeer dat het laatste Spacemen 3 album Recurring in twee afzonderlijke helften werd gepresenteerd. Sinds de opheffing van de band is er een flinke stroom van demo-albums, live bootlegs en ander overtollig materiaal op gang gekomen waardoor het voor de niet-ingewijde, die niet de neiging voelt om alles te hebben, moeilijk is om een goede keuze te maken. De dubbelaar Forged Prescriptions maakt daar enigszins een einde aan, een collectie van singles en demo's die zowel kan dienen als mooie introductie en hebbeding voor fans.

Hoe je het went of keert, Spacemen 3 was een drugsband. Daar deden ze zelf ook niet moeilijk over gezien titels als 'Taking Drugs To Make Music To Take Drugs To', 'Perfect Prescription' of 'Playing With Fire'. Bij beluistering valt op dat de muziek van Spacemen 3 me voor het eerst beangstigd, zo goed weet de groep het vreemde schaduwlandschap van de geest onder invloed na te bootsen. De muziek laveert steeds tussen een ijzige afstandelijkheid en vermoeiende emotionele diepte. Ze hielden zich aan hun woord en probeerde de drugservaring in al haar facetten te vangen. Alles wordt in beweging gezet. De spanning vooraf. En dan is er Jason Pierce die als het liefste kleine jongetje op 'Walking With Jesus' prevelt: "here comes the sound of confusion". Je zegt het, vriend.

Wanneer de extase een plateau bereikt is er kalmte, dwarrelen gedachten over vijvers van eeuwigheid begeleid door dat karakteristieke gitaargeluid van Pierce (rechtstreeks overgenomen van Kraftwerk's 'Autobahn'). 'Ecstacy Symphony' is precies dat: het geluid van extase, negen minuten van dwarrelende belletjes, lange ijle tonen, voorzichtig ratelende percussie. Smeltende klokken, brandende harten, geheime lachjes. Misschien het meesterwerk van de band.

En dan volgt onvermijdelijk het neerdalen uit de hemel. Geen toevallige metafoor, Spacemen 3 is in zekere zin een van de grootste gospelbands. Zoals elke bezongen geliefde altijd moet gelezen worden als een ode aan een drug presenteert Spacemen 3 een tegendraadse religie waar de drugs een samensmelting met het goddelijke bewerkstelligen (onbeschaamd zingen ze "Lord, I feel so good today" op 'Feel So Good'). Vandaar ook dat de verzameling coming down liedjes van Spacemen 3 niet alleen doordrongen zijn van een verlies van genot maar ook op een hoger niveau handelen over een zondeval gerelateerd aan de vraag die drugsgebruikers blijft achtervolgen: waarom kunnen we ons niet altijd zo goed voelen?

Heeft Spacemen 3 invloed gehad? In zekere zin sluiten ze definitief een bepaalde periode van psychedelisch rock af, of beter van het centraal stellen van bepaalde drugs in rock. Na Spacemen 3 volmaakt Spiritualized de missie totdat ook Jason Pierce zich overgeeft aan het gezinsleven. Primal Scream leefde lange tijd in een zelfde wereld maar lieten zich veel meer leiden door dansmuziek en wilde ook nog wel eens interesse tonen voor iets anders dan drugs. Royal Trux misten elk gevoel voor religiositeit en Dandy Warhols kunnen niet aan hun popgevoeligheid ontsnappen om volledig open kaart te spelen. Het is inderdaad tijd om ons af te vragen waar de drugs eigenlijk zijn gebleven?

http://www.kindamuzik.net/recensie/spacemen-3/forged-prescriptions/2861/
Meer Spacemen 3 op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/spacemen-3