• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Sorrentino & Machinefabriek | Vignettes

Fluwelen streling zonder nieuws.
CD, Frattonove/Dense

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 03 oktober 2013

Enige jaren geleden zat een jongeman achter een grote tafel. Achter de zware, zwarte bril was zijn geconcentreerde blik zichtbaar in het schemerdonker van de comfortabele zaal. De hectiek en veelal dreunende bassen van het Brussels Electronic Music Festival vielen voor even helemaal weg. Rutger Zuydervelt speelde, met als middelen slechts een paar effectpedalen en een elektrische gitaar op zijn schoot, een Machinefabriek-set van uiterst breekbare intensiteit en controle.

Zoals wel vaker het geval is bij albums van Machinefabriek nam gitarist Sergio Sorrentino het bronmateriaal op. Hij legde ideeën, schetsen en improvisaties vast; vaak kraakhelder, soms met een beetje fuzzy distortion. Eenvoudige akkoorden, boven- en ondertonen in harmonie, aangehouden losse noten, arpeggio's en andere gitaarklanken vormden de bouwstenen waarmee Zuydervelt aan de slag ging.

Vignettes presenteert dertien korte composities. Polaroids zijn het; kiekjes die genomen konden zijn op een vakantie, een wandeling, een zonovergoten dagje aan het strand of een contemplatief moment op een bankje in het park. Loom kabbelend roepen ze mistige herinneringen op; het beeld lang niet altijd even scherp, soms met een vuiltje op de lens en een tikje vervaagd door het verstrijken van de tijd.

De plaat strijkt met de mantel der liefde over het verleden en levert lieftallige melodie en aaibare hoogpoligheid. Aandoenlijk melodieus wapperwaaien flarden halve strofen langs, maar poëzie met vervoerende zeggingskracht willen de gitaartonen en zachtmoedige briesjes aan ruis niet worden. Dertien keer streelt Vignettes als fluweel het oor, maar verrassende nieuwe inzichten blijven uit. Noem het de typische Machinefabriek-touch; zeker in dit fragmentarische bestek blijft de bewerking van de bronklanken steken in een herhaling van een overbekende truc, een pastiche op zichzelf en dat dertien keer nauwelijks beklijvend. Daarmee is Vignettes voor wie nog niet bekend is met het werk van Machinefabriek een prima instapmodel waaraan je je onmogelijk enige buil kunt vallen. Een onmisbare schakel, laat staan een ontzagwekkend scharnierpunt in het oeuvre, is het evenwel allerminst.

http://www.kindamuzik.net/recensie/sorrentino-machinefabriek/vignettes/24338/
Meer Sorrentino & Machinefabriek op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sorrentino-machinefabriek