Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een hard tikkende funky drummer slaat de eerste groeven vol en dan valt ene Sonny Knight in. Cultfiguur, geboren in Mississippi. Eén plaatje heeft hij ooit gemaakt: in 1965, als de zeventienjarige Little Sonny Knight, een single die inmiddels een vermogen moet opbrengen. Knight werd groot, ging zingen bij de funkgroep Haze en hield zich daarna op de been als vrachtwagenchauffeur, een bestendige job in het land van de grote afstanden.
En na een lange omweg verschijnt hij ineens weer en raad eens: de stem is intact en zijn zang een regelrechte sensatie. Dit is de categorie Lee Fields, met een enigszins vergelijkbaar levensverhaal van jong talent en decennia van omzwervingen. Belangrijk: de titeltrack is net zo spannend en slepend als het beste werk van Fields 2.0. 'I'm Still Here' is in zowel Pt. 1 als Pt. 2 een geraffineerd staaltje van kunnen.
Knight houdt van praatintro's en rekt de zaak graag een beetje, maar hij zet de band net zo gemakkelijk op een funky spoor om dan zelf soepel en hard uit te halen. De man is authentiek en selfmade, heeft allerlei types soulmuziek opgezogen en kookt er zijn eigen pruttelende, net niet overkokende soep van. Dat mag ook wel, als je 49 jaar na je debuutplaatje met je eerste volle lp komt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sonny-knight-the-lakers/i-m-still-here/25312/
Meer Sonny Knight & The Lakers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sonny-knight-the-lakers
Deel dit artikel: