Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De black metal lijkt al jaren rond te reutelen in hun eigengereide cirkeltjes. Daar is op zich niets mis mee, maar het doet wel verlangen naar een feniks. Uit de zelfgeschapen woestenij van bar weinig nieuws rijst bijvoorbeeld Solefald. Een Noorse duo nota bene!
Twee man uit het hoge Noorden van Europa weten met hun achtergrond stevig in de black metal van hun geknutselde studioproject een plaat te maken die klinkt als een band. Een metal band met die veel gebruik maakt van buitensporig zwaar aangezette gotische arrangementen (heerlijk pompeus! Hail Wagner!), van keyboards, maar ook van niet synthetische instrumenten zoals de akoestische Spaanse gitaar en zelfs een saxofoon.
Hun vierde album laat een gevoel voor experiment horen dat in dit genre zelden gevonden wordt. Een mix van dit uitgebreide instrumentarium is heel erg zeldzaam en werkt helaas te weinig zo goed uit. Tekstueel ver weg van satanisme en Noorse mythen, gaat het hier vooral om de vele kanten van het moderne leven: van mode tot consumentisme.
Hard beukend uit de hoek komend met dubbele bassdrum blasts van de bekende soort of gedragen – bijna kerkelijk – sfeervol, deze twee Vikingen weten een heel genre een impuls te geven, een richting te wijzen, die welkom geheten mag worden. Met de grootst mogelijke warmte.
In Harmonia Universali is een complex album vol variatie. Een enkel nummer vat het motto van de band even goed samen als de hele plaat: grenzeloos in experiment en de luisteraar steeds weer verrassend. Solefald: een prachtige vreemde eend in bijt!
http://www.kindamuzik.net/recensie/solefald/in-harmonia-universali/3254/
Meer Solefald op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/solefald
Deel dit artikel: