Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wanneer (ex-)bandleden van gerenommeerde acts een samenwerkingsverband aangaan, schept dat verwachtingen. Het muzikale verleden van de afzonderlijke artiesten geeft deze verwachtingen kleur.
Dit is ook van toepassing op Soen. Deze band is namelijk het geesteskind van drummer Martin Lopez, die status verwierf bij Opeth en Amon Amarth. In Soen gaat hij de samenwerking aan met meesterbassist Steve DiGiorgio (Sadus, Testament, Death, Iced Earth).
Hierdoor ontstaat - bewust of onbewust - een muzikaal verwachtingspatroon. Worden aan dit illustere duo twee relatief onbekende artiesten toegevoegd, in dit geval vocalist Joel Ekelöf en gitarist Kim Platbarzdis, dan verwacht je dat Lopez en DiGiorgio het DNA vormen en dat de onbekendere artiesten 'slechts' een figurantenrol spelen. In het geval van Soen blijkt dit genuanceerder te liggen.
De samenwerking tussen Lopez en DiGiorgio doet vermoeden dat het resultaat, naast hoogstaande en zeer progressieve death- en thrashmetal, vooral een uniek werkstuk is. Op Cognitive, het eerste wapenfeit van Soen, is echter geen spoor van death- of thrashmetal te bekennen. Ook is Cognitive lang niet zo vooruitstrevend, de muziek is op het eerste gehoor zelfs nogal vlak en monotoon.
Wat is Cognitive dan wel? Die vraag kan het best beantwoord worden met wat name-dropping. Denk aan de kalmerende passages uit de Opeth-saga, het melancholische cynisme van Katatonia, de ritmische nuances uit het werk van Porcupine Tree en het sluimerende, soms opzwellende karakter dat de nummers van Tool kenmerkt.
De vergelijking met die laatste act beperkt zich niet alleen tot de muziek. Vooral het stemgeluid van Ekelöf en zijn manier van zingen maken deze vergelijking zo treffend. Hierdoor eist hij dan ook de hoofdrol op en drukt hij het nadrukkelijkst zijn stempel op het album. Het zijn juist Lopez en DiGiorgio die zich op Cognitive dienstbaar opstellen.
Is Cognitive dan uniek? Nee. Maar wie goed luistert, herkent onder de op het eerste gehoor monochrome oppervlakte de meanderende, fretloze basloopjes van DiGiorgio, bijvoorbeeld in 'Last Night'. Of Lopez' percussieve drumwerk in 'Fraccions'. Tersluiks is dit dus wel degelijk een kwalitatief hoogstaand album, een eindresultaat dat mede te danken is aan de invloed van het duo Lopez-DiGiorgio.
http://www.kindamuzik.net/recensie/soen/cognitive/22552/
Meer Soen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/soen
Deel dit artikel: