Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Skin is haar ballen kwijt. We leerden haar kennen als de rockbitch van Skunk Anansie. Kaal hoofd, semi-lesbisch, krachtige stem en een verdomd goede podiumpresentatie. Skunk Anansie was een hele sterke band, maar zonder "haar mannen" blijkt Skin ineens een heel somber meisje. En een diva. Wie had dat ooit gedacht: Skin poseert in de inlay van haar album als de nieuwe Naomi Campbell, of een soort Halle Berry. In tuttige roze jurkjes en kanten jasjes. Geen schim van de Skin die ïk kende. Op haar eerste soloplaat staan louter mierzoete nummers. Sommigen zijn best de moeite waard (zoals 'You've Made Your Bed' en 'As Long as That's True') en ook de single 'Faithfulness' is best goed, maar elf keer achter elkaar? Nee. Dat is mij wat te veel van het goede. Kom op Skin, waar is de frustratie gebleven? Waar schuilt die agressie? Mannen verliezen door de jaren heen hun wilde haren, maar het lijkt er bij Skin meer op dat ze een donzig bosje kalmerend haar heeft gekregen waar ooit de zweetdruppels van haar mooie donkere kale hoofd stroomden. Zweet verandert in tranen. Geef deze vrouw alstublieft haar Skunk Anansie terug!
http://www.kindamuzik.net/recensie/skin/fleshwounds/4021/
Meer Skin op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/skin
Deel dit artikel: