Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
SK Kakraba zelf: "The album is called 'YONYE' because I have traveled and seen different life, different things." Wie inderdaad nog niet bekend is met de man uit Ghana en zijn vreemd rammelende Ghanese xylofoon, de gyil, zal nog niet het flauwste benul hebben wat er schuil gaat achter de sympathieke foto en de krukkige typografie van de plaathoes.
De gyil is het nationale instrument van Ghana en telt veertien houten latten en evenzoveel kalebassen, uitgerust met resonators. Het ding rammelt, piept en brengt een aantal wringende ondertonen voort. Houten en metalen klanken die elkaar organisch opvolgen en overlappen. Wat op eerste gezicht oogt als een onschuldige constructie van vazen en plankjes blijkt echter in staat tot het uitbrengen van een indrukwekkend vocabulaire. Met twee houten lepels.
Voor Yonye verzamelde SK Kakraba zeven favoriete stukken uit de stoffige buitenwijken van Accra. Traditionele Lobi-muziek. Een bijna oneindige herschikking van patronen, cycli, texturen, frases, geïmproviseerde fragmenten. Wie na twee composities op de tast naar houvast zoekt, komt ergens uit tussen Bone Machine van Tom Waits en Steve Reich, om vervolgens het spoor weer volledig te verliezen. Het menselijk begrip resoneert en rammelt willoos mee, maar krijgt met geen mogelijkheid houvast op Yonye. Ook niet als op 'Darkuor', ergens tegen het eind wat onduidelijke stemmen en handpercussie zich met de muziek bemoeien.
Voorwaar allemaal geen makkelijke kost dus, maar wie zich na vijftig minuten volstrekt compromisloze Lobi-muziek weer bijeen weet te vegen is in ieder geval een moeilijk te verteren ervaring rijker: een rammelende echo die nog lang aanhoudt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sk-kakraba/yonye/26412/
Meer SK Kakraba op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sk-kakraba
Deel dit artikel: