Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat het indiepop subgenre shoegaze nooit is doorgebroken naar de mainstream is niet zo verwonderlijk. Wie zijn popliedjes zo ver achter ijzige lagen gitaarfeedback verstopt, zal niet zomaar de hitlijsten bestormen. Misschien wel eeuwig zonde, want achter die gitaarmuren scholen de mooiste popliedjes. Emma Anderson stond met haar groep Lush in de voorste linies van het shoegazegeweld en albums als Lovelife en Split zijn haast perfecte samensmeltingen van pop en shoegaze.
Lush is niet meer en Emma Anderson heeft met Sing-Sing alweer een tijdje een nieuw speeltje. Sing-Sing and I is een uiterst genietbaar popalbum in de trant van Annie als Annie gitaar kon spelen, met andere woorden: meer traditionele gitaren, minder trendy beats en het geheel is zeer dansbaar. 'Mister Kadalli' is glossy, upbeat pop met luchtige vocalen van Andersons partner in pop, Lisa O’Neill. Vleugels krijgen ze in 'Going out Tonight', dat met spetterende bekkens en zweverige vocalen erg dicht bij Lush in de buurt komt. Helemaal niet erg, juist erg welkom na zoveel springerig popplezier. 'Unseen' is net zo subtiel, langzaam naar een knisperend hoogtepunt werkend, zonder echt helemaal los te gaan.
Dat is het algemene gevoel dat Sing-Sing opwekt. Het lijkt alsof ze iets achterhouden, niet helemaal van achter het gordijn kunnen stappen. Misschien is het wel zonde, al komt de ware popliefhebber hier vanzelf uit en die heeft er met Sing-Sing een mooie liefde bij.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sing-sing/sing-sing-and-i/13092/
Meer Sing-Sing op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sing-sing
Deel dit artikel: