Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ze gaan alweer een tijdje mee, Craig Morrison en Graeme Reedie. De twee Schotten brachten hun eerste single elf jaar terug uit en knutselden in hun studio in Glasgow het afgelopen jaar hun vierde - titelloze - album in elkaar. Het is geen plaat waarmee ze veel nieuwe zieltjes zullen winnen.
Silicone Soul maakte naam met stijlvolle, goed geproduceerde dansplaten, die op de driesprong van techno, deephouse en dub zelfverzekerd om zich heen kijken. Ook dit album staat er weer vol mee. Daarnaast runnen ze hun eigen labeltje Darkroom Dubs, waarop platen uitkomen die vooral goed vallen na een dikke vette pretsigaret.
Laat je geen zand in de ogen strooien door prikkelende titels als 'Seasons of the Weird' of 'Hurt Peope Hurt People'. De beats van Silicone Soul bijten niet, maar trekken hooguit plagerig aan je broekspijpen. Dansen is het devies. Met 'Call of the Dub' als meest overtuigende (want hypnotiserende) lokroep.
Halverwege het album worden de diepe dubby housegrooves even onderbroken door het wiebelende 'David Vincent's Blues', dat klinkt alsof de Schotten onverwacht bezoek krijgen van de Idjut Boys en Daniel Wang. Het is een van de weinige verrassingen op dit degelijke maar ook erg brave dansalbum.
http://www.kindamuzik.net/recensie/silicone-soul/silicone-soul-lp/18788/
Meer Silicone Soul op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/silicone-soul
Deel dit artikel: