Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Suffer in Silence is eerder in eigen beheer uitgebracht als Longing for Sorrow. Dat is te merken aan de vlakke productie en het lage aantal songs. Kwestie van te weinig geld voor meer en beter. Ook is het zo dat de zanger en bassist op deze plaat inmiddels geen deel meer uitmaken van de band.
Waarom niet even wat meer geduld opgebracht en een gloednieuwe plaat met een betere productie en de huidige zanger uitgebracht? Geen idee, maar het illustreert wel zowel het sterke en zwakke punt van Karmageddon, waar New Aeon Media een sublabel van is. Ze brengen regelmatig demo's en vroeg werk van bands uit dat niet bepaald recht doet aan de kwaliteiten van de betreffende muzikanten. De wettige status ervan is ook vaak omstreden. Aan de andere kant zijn ze er erg goed in het ontdekken van nieuw talent.
Silent Scythe bijvoorbeeld heeft een bombastisch trashmetalgeluid, dat ze zelf omschrijven als een mix tussen Zweedse deathmetal en powermetal. In andere woorden: zaagriffs en rollende basdrums met heldere en hoge zang uit de Halford-school. Op zijn goede momenten, en dat zijn met name de eerste compactere nummers, zal de liefhebber van de melodieuzere kant van het Bay Area-geluid er nostalgische gevoelens bij krijgen. Maar met enige regelmaat klinkt Silent Scythe ook wat langdradig en voorspelbaar, daarbij niet geholpen door de al eerder gememoreerde matige productie.
Hoe de band zich verder ontwikkelt is gezien de bezettingswisselingen lastig te zeggen. Grunters zijn eenvoudig vervangbaar, maar bij een band als Silent Scythe is de zanger heel erg gezichtsbepalend. Als nieuwe man Frederik Eriksson er wat van kan en Silent Scythe ook compositorisch nog een stap vooruit kan maken ziet de toekomst er rooskleurig uit.
http://www.kindamuzik.net/recensie/silent-scythe/suffer-in-silence/7522/
Meer Silent Scythe op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/silent-scythe
Deel dit artikel: