http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Sightings | End Times

Het rock-’n-roll-equivalent van een autosloop.
CD, Fusetron

Tekst: Joris Heemskerk

Publicatiedatum: 04 mei 2006

Hier op Mars houden we ons niet zo bezig met lange liedjesschrijfprocessen en het eindeloos perfectioneren van arrangementen. Zo kan het gebeuren dat al die experimentele artiesten elk jaar met een nieuw album komen, en soms wel met meer dan één. Sightings bracht vorig jaar nog Arrived in Gold uit, een minimalistische noiserockplaat die strak stond van de onderhuidse spanning maar zelden tot een echte uitbarsting kwam. End Times is zijn explosieve tegenhanger. Een uit de rock-’n-rollgoot getrokken brok fysiek gitaargeweld dat nergens begrip heeft voor je gevoel voor melodie.

Anders dan bijvoorbeeld Black Dice, die van helemaal niks een pulserend organisme maken, vertrekt Sightings van al volledig gemolde riffs die nog eens extra tot pulp geslagen worden. Ze nemen de basis van rock-’n-roll en deconstrueren die tot er een verschroeide hoop metaal overblijft. Dat betekent niet dat er geen leven in die vuurbal zit. Het monster siddert, beeft en zweet vuur uit elke porie.

‘Cotton Sweaters’ met zijn vernietigende Merzbow-gil val direct met de deur in huis. De holle beats op de achtergrond hebben veel weg van Whitehouse’ beatpatronen maar de lo-fi opname van End Times bedekt al die intensiteit onder een dun, muf laagje. ‘The Brains You Were Born With’ is een heftige brij van overstuurde gitaren, broeierige stofzuigerbeats en weggemoffelde vocalen. ‘Carry On’, met een rustig krakende noisegroove heeft wel wat weg van Wolf Eyes’ Slicer en tijdens ‘Only Below’ is zowaar een luie Bo Diddley-boogie te ontdekken.

De twaalf minuten van afsluiter ‘Slow Boat’ bieden de meeste littekens voor je knaken. Een langzaam voorbijdenderende brok noisegenot waarin het metaal van de gitaarsnaren hoorbaar en ruw wordt mishandeld terwijl gitarist/vocalist Mark Morgan als een slaapwandelende schizofreen zijn teksten stamelt.

End Times is voer voor echte noiseveelvraten maar ook zeker de moeite van het opsporen waard als je het wel hebt gehad met die zachte pulp van Sonic Youths nieuwe album en wilt voelen hoe het is om midden in het hete vuur van het experiment te staan.