Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op het full length debuut dat Serena Maneesh twee jaar geleden uitbracht, kon je Sufjan Stevens op fluit en marimba aan het werk horen. Het geluid van de Noorse band sloot echter veel meer bij The Dandy Warhols aan, wat een gezamenlijke Europese tour naar verluidt duidelijk maakte.
SM Backwards leidt tot dezelfde conclusie. De dubbel-cd bevat echter geen nieuw materiaal, maar gaat terug tot het prille begin van de band.
Het eerste schijfje bevat Fixxations. Op deze debuut-ep, uit 2002, is duidelijk te merken dat Serena Maneesh op dat moment zijn muzikale voorbeelden letterlijker interpreteert. De nummers zijn duidelijk beïnvloed door Yo La Tengo, The Velvet Underground, de vroege Sonic Youth, The Jesus and Mary Chain en My Bloody Valentine. Toch slaagt Serena Maneesh erin om de invloeden op een eigen manier te verwerken, en ook al klinkt het resultaat niet bijster origineel, de frisheid van de opname maakt veel goed.
Zurick is een collectie van nummers uit de periode 1999-2003 en brengt de dromerige shoegazekant van de band wat meer in beeld. Beide schijfjes bevatten ook enkele remixen en als extraatje krijg je op SM Backwards nog een tweetal video's cadeau.
http://www.kindamuzik.net/recensie/serena-maneesh/sm-backwards/17882/
Meer Serena Maneesh op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/serena-maneesh
Deel dit artikel: